หน้า:Hongsin 2506 (1).djvu/160

148

ห้องสิน

 

ยินกิตติศัพท์เขาเล่าลือว่า ท่านรู้การในอากาศว่าดีและร้าย การแผ่นดินเล่าท่านก็รู้ในเบื้องหน้าและเบื้องหลัง กีเซียงจึงแกล้งถ่อมตัวว่า ตำราทั้งปวงเราก็ได้เรียนอยู่บ้าง แต่หาเหมือนคำคนสรรเสริญไม่ ฮิวฮุน ฮุยต๋ง จึงถามว่า ทุกวันนี้ พระเจ้าติวอ๋องก็ละอย่างธรรมเนียมแต่ก่อนเสีย ผู้ใดจะทัดทานก็มิได้เชื่อฟัง ฆ่าขุนนางผู้ใหญ่หาความผิดมิได้เสียเป็นอันมาก สืบไปเมื่อหน้า ท่านจะเป็นประการใด กีเซียงได้ฟังดังนั้นก็ถอนใจใหญ่แล้วว่า ซึ่งเราจะทำนายนั้นไม่ควร จงกำหนดแต่ปีมะเมียจนถึงปีชวด ก็จะเห็นประจักษ์ ฮิวฮุน ฮุยต๋ง จึงว่า เมื่อพระเจ้าติวอ๋องจะสิ้นพระชนม์นั้นด้วยเหตุประการใด กีเซียงกำลังเมาสุรา ไม่ทันคิด จึงว่า พระเจ้าติวอ๋องจะสิ้นบุญนั้นหาสู้ดีไม่ ฮิวฮุน ฮุยต๋ง จึงว่า ข้าพเจ้าทั้งสองนี้ก็วิตกอยู่ว่า เมื่อตายนั้นจะเป็นประการใดบ้าง กีเซียงพิเคราะห์ดูลักษณะฮิวฮุน ฮุยต๋ง แล้วคิดแต่ในใจว่า คนทั้งสองนี้ลักษณะร้ายนัก ลูกเห็บจะตกถูกตาย แล้วเกียงจูแหยจะเอาศพไปเซ่นเทพยดาที่เขากิซัว ครั้นจะบอกตามจริง บัดนี้ ฮิวฮุน ฮุยต๋ง จะเสียใจนัก กีเซียงจึงแกล้งว่า เมื่อท่านทั้งสองจะตายนั้นประหลาด หาเหมือนคนทั้งปวงไม่ ฮิวฮุน ฮุยต๋ง จึงว่า ธรรมดาเกิดมาเป็นคนแล้วก็ย่อมตายด้วยป่วยไข้ ประการหนึ่ง