มาเสพย์สุราเล่นให้สบายใจเถิด แล้วซงอิหยินก็ยุดมือเกียงจูแหยพาไปเสพย์สุราที่สวนดอกไม้ข้างหลังตึก เกียงจูแหยกับซงอิหยินกินสุราแล้วพากันไปชมสวน เกียงกูแหยเห็นที่แห่งหนึ่งกว้างเปล่าอยู่ จึงว่ากับซงอิหยินว่า ที่นี่กว้างขวางควรที่จะปลูกเหงาเก๋งเหาห้าห้อง ซงอิหยินจึงว่า ท่านมาว่าให้เราปลูกเหงาเก๋งเหลา ท่านรู้จักแผนที่ดีและร้ายหรือ ที่นี้เราปลูกลงไปไหม้เสียถึงสี่ห้าครั้งแล้ว เกียงจูแหยจึงว่า เรารู้จักแผนที่และฤกษ์ยามอยู่ เมื่อท่านจะปลูก เราจะช่วยให้ฤกษ์
ครั้นถึงวันจะปลูก เกียงจูแหยก็นั่งอยู่กับซงอิหยิน ให้จัดแจงที่จะปลูกเหงาเก๋งเหลา พอเกิดพายุใหญ่หอบเอาศิลาและกรวดทรายปลิวไป แล้วเกิดเป็นเปลวไฟพลุ่งขึ้นจากแผ่นดิน มีปิศาจห้าตนเกิดขึ้นกลางกองไฟ เกียงจูแหยจึงร่ายมนตร์เสกน้ำสาดไป แล้วถอดกระบี่ออกจากฝักเงื้อขึ้นจะฟันปิศาจ ปิศาจกลัว นั่งลงยกมือไหว้ร้องขอโทษตัว เกียงจูแหยจึงเขียนยันต์ปิดลงกลางศีรษะปิศาจทั้งห้าตนแล้วว่า เอ็งอย่าอยู่ที่นี่ จงไปอยู่เขาซายจีซัวเถิด ปิศาจก็ลาไป ซงอิหยินก็ให้ปลูกเหงาเก๋งเหลาจนแล้ว เกียงจูแหยจึงว่า ทุกวันนี้ ข้าพเจ้าจะหาที่อยู่มิได้ ท่านช่วยหาให้สักแห่งหนึ่ง จะได้อาศัยเป็นหมอดูอยู่ทำมาหากิน
