หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
เล่ม ๑
265
 

เฮ่าเฮ้าจึงทูลว่า บุนอ๋องกับเกียงจูแหยอุปมาเหมือนหิ่งห้อย จะรัศมีสว่างสักเท่าใด ไม่ช้านานก็จะมืดหายแสง ถ้าจะให้ยกกองทัพใหญ่ไปจับบุนอ๋องครั้งนี้ ข้าพเจ้าเห็นชาวเมืองเขาจะหัวเราะเล่น อย่าได้ทรงคิดวิตกเป็นพระราชธุระอยู่เลย ขอเชิญเสด็จไปชมพระที่นั่งเย็นให้สบายพระทัยเถิด พระเจ้าติวอ๋องทรงพระสรวลแล้วตรัสว่า เราจะพานางขันกีออกไปด้วย จึงสั่งให้เตรียมรถพร้อมด้วยขุนนางแห่แหนเป็นอันมาก พระเจ้าติวอ๋องกับนางขันกีขึ้นนั่งในรถเดียวกัน พระสนมทั้งปวงก็ตามเสด็จไปทอดพระเนตรพระที่นั่งเย็นงามประหนึ่งวิมานฟ้า แล้วเสด็จขึ้นบนพระที่นั่งเย็น พระเจ้าติวอ๋องพระราชทานสุราให้ ปิกันกับซ่องเฮ่าเฮ้ากินสุราสนุกสบาย แล้วขุนนางทั้งสองก็กราบถวายบังคมลาลงจากลกไต๋ไปบ้าน

ขณะนั้น พระเจ้าติวอ๋องเสวยสุรากับนางขันกี พลางถามว่า แต่ก่อนเจ้าบอกว่า ลกไต๋นี้จะมีเทพยดานางฟ้ามาเที่ยวเล่นนั้น จะมาจริงหรือ นางขันกีจึงทูลว่า วันเพ็ญพระจันทร์เต็มดวงเมื่อใด เทพยดาจะพานางฟ้ามาชมพระที่นั่งลกไต๋ และซึ่งนางขันกีทูลไว้แต่ก่อนนั้นหวังจะแก้แค้นแทนนางปีแป๋ จึงเขียนพระที่นั่งลกไต๋ถวาย แกล้งจะฆ่าเกียงจูแหยเสีย พระเจ้าติวอ๋องมิได้รู้