เทวดาสามสิบเก้าโต๊ะ พระองค์จะได้เสวยสุรากับเทวดา พระชันษาก็จะยืนนาน พระเจ้าติวอ๋องดีพระทัยนัก จึงถามว่า ถ้าเทวดาลงมา จะให้ขุนนางมากินโต๊ะด้วยหรือไม่ นางขันกีทูลว่า จะกินโต๊ะกับเทวดาได้แต่ขุนนางผู้ใหญ่ พระเจ้าติวอ๋องจึงให้หาปิกันไปที่นั่งลกไต๋แล้วตรัสว่า พรุ่งนี้ เชิญอามากินเหล้ากับพวกเทวดา ปิกันได้ฟังดังนั้นจึงคิดในใจว่า เหตุไรมนุษย์จะได้มากินเหล้ากับเทวดา ผิดนัก พระเจ้าติวอ๋องลุ่มหลงไปดังนี้ ก็ถอนใจใหญ่ แหงนหน้าดูฟ้า แล้วรำพึงว่า เห็นแผ่นดินจะไม่เป็นสุขแล้ว ปิกันก็กลับไปบ้าน
ครั้นรุ่งขึ้น วันสิบห้าค่ำ พระเจ้าติวอ๋องสั่งให้แต่งโต๊ะสามสิบเก้าตั้งไว้เป็นแถว แล้วรำพึงว่า เมื่อไรจะค่ำ จะได้ดูเทวดาเล่น ครั้นพลบค่ำ ปิกันก็แต่งตัวใส่เสื้อตามยศ เข้าไปคอยอยู่ใต้พระที่นั่ง พระเจ้าติวอ๋องเห็นพระจันทร์ขึ้นสว่าง ก็ดีพระทัยดังได้แก้วสารพัดนึก จูงมือนางขันกีเสด็จเที่ยวดูเครื่องโต๊ะ แล้วทรงนั่งคอยท่าเทวดาอยู่ นางขันกีจึงทูลว่า ถ้าเทวดาพานางฟ้าลงมาแล้ว อย่าไปเสด็จทอดพระเนตรให้ใกล้ เกลือกว่า เทวดาจะตกใจไม่มาอีก
