หน้า:Hongsin 2506 (1).djvu/288

276

ห้องสิน

 

ฝ่ายพระเจ้าติวอ๋องสาละวนแต่ชมเชยนางขันกี นางฮิบี๋ ทั้งกลางวันกลางคืน ลุ่มหลงไป มิได้เสด็จออกว่าราชการ วันหนึ่ง นางขันกีนั่งบอยู่กับพระเจ้าติวอ๋อง จึงแสร้งทำอุบายล้มลงแล้วนิ่งไป พระเจ้าติวอ๋องทอดพระเนตรเห็นก็ตกพระทัย พระเสโทไหลลงโซมองค์ พระพักตร์ซีดเผือดไป แล้วเสด็จนั่งริมตัวนางขันกี เห็นนางขันกีรากโลหิตออกมาก้อนหนึ่ง จึงตรัสว่า แต่นางขันกีอยู่กับเราก็นานแล้ว ไม่เคยเห็นเป็นโรคดังนี้เลย จะคิดอ่านรักษาประการใดดี นางฮิบี๋จึงทูลว่า แต่ก่อนนางขันกีเมื่ออยู่บ้านเมือง โรคเช่นนี้ก็เคยเป็น แต่ได้เตียวห้วน หมอซึ่งอยู่เมืองกีจิว มารักษา เอาตับมังกรต้มให้รับพระราชทาน จึงหายโรค พระเจ้าติวอ๋องตรัสว่า เราจะให้ไปเอาตัวเตียวห้วนมารักษา นางฮิบี๋จึงทูลว่า ซึ่งพระองค์จะให้ไปหาหมอถึงเมืองกีจิวนั้นเห็นไกลนัก ทางทั้งไปทั้งมาสักเดือนหนึ่งจึงจะได้รักษา ข้าพเจ้าเห็นว่า นางขันกีจะตายเสีย ข้าพเจ้าเห็นว่า หมอที่นี่ก็มีอยู่ ขอให้เอามารักษาก็เห็นจะได้ พระเจ้าติวอ๋องจึงตรัสว่า หมอที่เมืองนี้มีใครดี เจ้ารู้จักตัวหรือ นางฮิบี๋จึงว่า ข้าพเจ้ามีความรู้จะดูให้รู้จัก ถ้าเขาเป็นขุนนางผู้ใหญ่ พระองค์จะให้หาเข้ามารักษาได้หรือ พระเจ้าติวอ๋องจึงตรัสว่า ถึงจะ