หน้า:Hongsin 2506 (1).djvu/299

เล่ม ๑

287

 

ผู้น้อยบรรดาอยู่ที่นี่ใครรู้เห็นว่า พระเจ้าติวอ๋องและผู้ใดทำประการใดบ้าง ให้ว่าไปตามจริง เสียงไต้หูสุ้ยและขุนนางคนหนึ่งยอบตัวลงคำนับแล้วว่า ข้าพเจ้าทั้งปวงนี้เป็นผู้น้อย รู้การไม่ทั่วถึง จะเอาเนื้อความกราบเรียนท่านนั้น รู้ไม่ตลอด ขอท่านจงให้หาบูเสงอ๋องมาถามเถิด จะได้เนื้อความทั้งข้างหน้าข้างในสิ้น บุนไท้สือจึงให้ไปหาบูเสงอ๋องมาถาม บูเสงอ๋องคำนับบุนไท้สือ แล้วจึงเข้าไปใกล้ แล้วกระซิบบอกความว่า ตั้งแต่ท่านไม่อยู่นั้น พระเจ้าติวอ๋องได้นางขันกี ลูกเชาฮู มาไว้เป็นมเหสี รักหลงไป ว่าไรก็เชื่อฟังทุกสิ่ง แล้วให้ฆ่านางเกียงฮองเฮาซึ่งเป็นมเหสีเก่ากับพระราชบุตรชายคนหนึ่งเสีย แล้วฆ่าสูเทียนก้ำกับหมุยเปกเสียง และนางขันกีให้ฆ่าโตฮวนเสีย ปลูกพระที่นั่งลกไต๋ เกณฑ์คนมาทำ ที่มีเงินเสียให้ปล่อยไป ที่ไม่มีเงินจะเสียก็ให้ตรากตรำอดอยากจนตายเสียนับร้อย ที่หลบหนีไปก็เป็นอันมาก แล้วเสียเหล็ก เสียไม้ และของทั้งปวงก็นักหนา แล้วทำเผาหลกเสาทองแดงใส่ไฟข้างในไว้สำหรับฆ่าคนทูลความและขัดรับสั่ง และให้จำบุนอ๋อง ณ คุกไว้ถึงเจ็ดปี แล้วทำพระที่นั่งเตียะแซเหลาอันกว้างใหญ่อีกแห่งหนึ่ง ข้างล่างนั้นตั้งกระทะใหญ่ต้มส่าเหล้าใส่เหล็กแหลมไว้ในนั้น ถ้าใครไม่อยู่ในบังคับ