หน้า:Hongsin 2506 (1).djvu/313

เล่ม ๑

301

 

ฝ่ายบ่าวซ่องเฮ่าเฮ้า ครั้นเห็นเขาจับนายมัดไป วิ่งมาบอกความที่บ้านนาย ภรรยาลูกหลานซ่องเฮ่าเฮ้าครั้นรู้เหตุต่างคนตกใจ ชวนกันวิ่งมาที่ประตูก็ไม่เห็น จะตามไปก็ไม่ทัน ต่างคนต่างร้องไห้อยู่ที่นั้น ซ่องเฮกเฮ้าครั้นพาพี่ชายกับหลานมาถึงค่ายก็เข้าไปหาเกียงจูแหย เกียงจูแหยเห็นก็มีความยินดี ออกมาต้อนรับคำนับกันตามผู้ใหญ่ผู้น้อย แล้วว่ากับซ่องเฮกเฮ้าว่า ท่านนี้เป็นคนสัตย์ซื่อต่อแผ่นดิน พี่ชายและหลานทำผิดก็ไม่เข้าด้วย อุตส่าห์จับเอาตัวมาให้ เราขอบใจนัก แล้วก็พาซ่องเฮกเฮ้า ซ่องเฮ่าเฮ้า ซ่องเอ๋งปิว มาที่บุนอ๋องอยู่ บุนอ๋องเห็นเกียงจูแหยเดินหน้าแล้วมัดคนทั้งสองมาด้วย จึงถามว่า ท่านมัดใครมา เกียงจูแหยจึงว่า คนนี้ชื่อ ซ่องเฮ่าเฮ้า เป็นคนกระทำผิด ไม่ซื่อตรงต่อแผ่นดิน ซ่องเฮกเฮ้าผู้น้องเห็นมิชอบจึงจับตัวมา แต่คนน้องนี้เป็นบุตรที่คุมทหารออกมารบเรา บุนอ๋องมีความสงสารคนทั้งสองจึงว่า ข้าขอโทษแก้มัดปล่อยเสียเถิด เกียงจูแหยจึงว่า ซึ่งท่านจะให้ปล่อยเสียไม่ได้ การข้างหน้ายังมากอยู่ คนทั้งปวงจะดูเยี่ยงอย่างต่อไป จะให้ฆ่าเสีย บุนอ๋องครั้นจะขัดนักก็เกรงอาจารย์ จึงนิ่งอยู่ เกียงจูแหยจึงให้ทหารคุมตัวซ่องเฮ่าเฮ้า ซ่องเอ๋งปิว ไปฆ่าเสีย เอาศีรษะเข้ามาเสียบประจานไว้หน้า