ปีต่อปี ยิ่งทิ้งห่างคู่แข่งที่พอสู้ได้ทั้งหมด การส่งออกสินค้าประดิษฐกรรมให้ได้ปริมาณมากขึ้นกลายเป็นปัญหาความเป็นความตายของประเทศ ปรากฏอุปสรรคขวางทางอยู่สองอย่าง: กฎหมายคุ้มกันและห้ามของประเทศอื่น และอากรนำเข้าวัตถุดิบกับอาหารของอังกฤษ
กลายเป็นว่าลัทธิการค้าเสรีของเศรษฐศาสตร์การเมืองแบบคลาสสิก——ของธรรมชาตินิยมฝรั่งเศส และชาวอังกฤษผู้รับช่วงต่ออย่างอดัม สมิธ กับริคาร์โด——เกิดเป็นที่นิยมขึ้นมาในแผ่นดินของจอห์น บุลล์ ในประเทศ การคุ้มกันไร้ประโยชน์ต่อนักอุตสาหกรรมที่เอาชนะคู่แข่งต่างชาติได้หมดแล้ว ผู้ซึ่งชีวิตขึ้นอยู่กับการขยายตัวของการส่งออก การคุ้มกันเป็นคุณแก่ผู้ผลิตอาหารและวัตถุดิบอื่น ๆ เท่านั้น คือแก่การเกษตร ซึ่งที่อังกฤษสมัยนั้นหมายถึงผู้รับประโยชน์จากค่าเช่าที่ดิน หรือขุนนางเจ้าของที่ดิน แต่การคุ้มกันแบบนี้เป็นโทษแก่นักอุตสาหกรรม เมื่อเก็บภาษีวัตถุดิบ ราคาสินค้าที่ผลิตจากมันก็เพิ่มขึ้น เมื่อเก็บภาษีอาหาร ราคาแรงงานก็เพิ่มขึ้น ในทั้งสองกรณี ทำให้นักอุตสาหกรรมอังกฤษเสียเปรียบเทียบกับคู่แต่งต่างชาติ และเพราะประเทศอื่น ๆ ส่งผลผลิตการเกษตรไปขายอังกฤษเป็นหลัก และซื้อสินค้าประดิษฐกรรมจากอังกฤษเป็นหลัก การยกเลิกภาษีคุ้มกันข้าวและวัตถุดิบของอังกฤษในขณะเดียวกันเป็นคำขอให้ต่างประเทศยกเลิกหรืออย่างน้อยก็ให้ลดอากรขาเข้าที่จัดเก็บจากนักอุตสาหกรรมอังกฤษเป็นการแลกเปลี่ยน
หลังต่อสู้อย่างหนักหน่วงและยาวนาน นายทุนอุตสาหกรรมอังกฤษ ความจริงเป็นชนชั้นนำของประเทศอยู่แล้ว ชนชั้นซึ่งผลประโยชน์เป็นผลประโยชน์สูงสุดของชาติ ก็ได้ชัย ขุนนางเจ้าของที่ดิน
