หน้า:Kotmai Mueang Thai 1882 vol 1.pdf/416

413

ลักษณพยาน

๏ถ้าทวยราษฎรทั้งปวงผู้มีอรรถคดีอ้างพยาน จะฟังเอาเปนพยานมิได้ คือว่า ๚ะ

คน ๓๓/จำพวก	$\scriptstyle {\left.{\begin{matrix}\ \\\ \end{matrix}}\right\}\,}$	คนมิได้อยู่แก่ศีล ๕/๘	$\scriptstyle {\left.{\begin{matrix}\ \\\ \end{matrix}}\right\}\,}$	๑		คนหูหนวก	๑
		คนกู้นี่ยืมสีนผู้เปนความ		๑		คนตาบอด	๑
		คนผู้เปนทาษผู้เปนความ		๑		หญิงนครโสเภณี	๑
		คนเปนญาติผู้เปนความ		๑		หญิงแพสยา	๑
		คนเปนมิศหายผู้เปนความ		๑		หญิงมีครรภ	๑
		คนเปนเพื่อนกินอยู่/สมะเลกับผู้เปนความ	$\scriptstyle {\left.{\begin{matrix}\ \\\ \end{matrix}}\right\}\,}$	๑		คนเปนกระเทย	๑
						คนเปนบันเดาะ	๑
		คนวิวาทกับผู้เปนความ		๑		คนเปน พ่อ/แม่ $\scriptstyle {\left.{\begin{matrix}\ \\\ \end{matrix}}\right\}\,}$ มด	๑
		คนมักมาก		๑
		แลคนผูกเวรกับผู้เปนความ		๑		คนเปนพิกลจริต	๑
		คนเปนโรคมาก		๑		หมอยามิได้เรียนคัมภีรแพทย	๑
		เด็ก ๗ เข้า		๑		ช่างเกือก	๑
		เถ้า ๗๐		๑		คนปะมง	๑
		คนมักเสียดส่อท่าน		๑		คนนักเลงเล่นเบี้ยบ่อน	๑
		คนเต้นรำฃอทานเลี้ยงชีวิตร		๑		คนเปนโจร	๑
		คนขับฃอทานท่าน		๑		คนโทโสมาก	๑
		คนไม่มีเรือนเที่ยวจร		๑		คนเปนเพชฆาฎ	๑
		คนถือตระเบื้องกระลาฃอทาน					๑

คน ๓๓ จำพวกนี้อย่าให้ฟังเอาเปนพยาน ถ้าโจทยจำเลยยอมให้สืบ ฟังเอาเปนพยานได้ ๚ะ

๑๏อันว่าลักษณพยานนั้นมีสามจำพวก คือว่า ทิพยานหนึ่ง อุดรพยานหนึ่ง อุตรีพยานหนึ่ง อันว่าทิพยานนั้น คือว่า พระภิษุทรงธรรม