มาโดยถนนสายเดียวกันนั้น เธอเป็นสาวร่างสูงเพรียว ดูดีมากทีเดียว และตอบคำทักทายของมิโนกิจิด้วยเสียงหวานหูปานเสียงนกขับลำนำ เขามาจึงเดินเคียงเธอ และทั้งคู่ก็เริ่มพูดคุย หญิงสาวเล่าว่า นามของเธอคือ โอยูกิ[1] เธอเพิ่งเสียทั้งบิดาและมารดา และเธอกำลังจะไปเอโดะที่ซึ่งเธอเผอิญมีญาติห่าง ๆ อยู่บ้าง ซึ่งอาจช่วยเธอหางานเป็นสาวใช้ได้ ไม่ช้ามิโนกิจิก็รู้สึกหลงเสน่ห์แม่สาวประหลาดคนนี้ และยิ่งมองเธอมากเท่าไร เธอก็ยิ่งดูงามจับใจมากเท่านั้น เขาถามเธอว่า หมั้นหมายกับใครแล้วหรือยัง และเธอขำพลางตอบว่า ยังไร้พันธะ แล้วเธอก็ถามมิโนกิจิกลับว่า เขาเล่าสมรสหรือหมั้นหมายจะสมรสแล้วหรือ และเขาบอกเธอว่า แม้จะมีมารดาม่ายเพียงคนเดียวให้ต้องดูแล แต่ปัญหาเรื่อง "สะใภ้ศรีเรือน" นั้นยังไม่เคยยกใคร่ครวญเลย เพราะเขายังเยาว์นัก . . . หลังเปิดใจกันเช่นนั้นแล้ว พวกเขาก็เดินทอดน่องกันต่อไปเป็นครู่ใหญ่โดยมิได้พูดจากันอีก ทว่า ก็เหมือนภาษิตว่า "คิ กะ อาเรบะ เมะ โมะ คูจิ โฮโดะ นิ โมโนะ โอะ อิอุ – เมื่อมีใจปรารถนาแล้ว ดวงตาก็สื่ออะไรได้มากพอกับปาก" ณ เวลาที่พวกเขาถึงหมู่บ้าน พวกเขาก็พอใจในกันและกันเป็นอันมากแล้ว
- ↑ ชื่อนี้ ซึ่งมีความหมายว่า "หิมะ" มิใช่ชื่อธรรมดาสามัญ สำหรับประเด็นเรื่องชื่อสตรีญี่ปุ่นนั้น โปรดดูงานเขียนข้าพเจ้าในชุดหนังสือชื่อ แชโดวิงส์
