หน้า:Kwaidan; Stories and Studies of Strange Things - Hearn - 1904.djvu/146

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

น่ารักใคร่ วาทศิลป์ชนะใจ และรูปกายหล่อเหลาอย่างยิ่งเป็นพรสวรรค์ เขาจึงเป็นที่เชิดชูและชื่นชมมากในหมู่เพื่อนซามูไร

เมื่อโทโมตาดะอายุได้สัก 20 ปี ก็ได้รับการส่งไปปฏิบัติภารกิจลับให้แก่โฮโซกาวะ มาซาโมโตะ มหาไดเมียวแห่งเคียวโตะ พระญาติของฮาตาเกยามะ โยชิมูเนะ หลังได้รับบัญชาให้เดินทางผ่านเอจิเซ็ง ชายหนุ่มจึงขอและได้รับอนุญาตให้แวะระหว่างทางเพื่อเยี่ยมมารดาม่ายของตนได้

เมื่อเขาเริ่มเดินทางนั้น เป็นช่วงเวลาอันหนาวเย็นที่สุดแห่งปี ทั้งประเทศมีหิมะปกคลุม และแม้จะควบไปบนอาชาที่ทรงพละกำลัง แต่เขาก็ต้องพบว่า ตนจำต้องเดินหน้าไปอย่างช้า ๆ ถนนที่เขาดั้นด้นไปนั้นทะลุผ่านเขตภูเขาซึ่งมีชุมชุนคนอาศัยอยู่น้อยนิดและห่างไกลซึ่งกันและกัน และในวันที่สองของการเดินทางนั้น หลังขี่ม้ามาหลายชั่วโมงจนอิดโรย เขาก็แปลกใจที่พบว่า ไปไม่ถึงที่หยุดพักดังตั้งใจไว้สักที จนราตรีล่วงเข้าดึกดื่นแล้ว เขามีเหตุให้หวั่นวิตก เพราะพายุหิมะรุนแรงได้ก่อตัวขึ้นพร้อมลมหนาวอย่างสาหัส ทั้งม้าก็แสดงอาการเหนื่อยหอบ กระนั้น ในห้วงเวลาแห่งความเหนื่อยยากนั้น โทโมตาดะก็เผอิญเห็นหลังคามุงฟางของกระท่อมแห่งหนึ่งบนยอดเนินใกล้ ๆ ซึ่งมีต้นหลิวงอกงามอยู่ เขาเร่งเจ้าสัตว์พาหนะอันเหนื่อยอ่อนให้ไปยังที่พักแห่งนั้นด้วยความยากเย็น และเขาเคาะอย่างดังลงบนประตูชั้นนอกซึ่ง

122