หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
และแม้จนทุกวันนี้นางรำทั้งหลายก็ยังขับขานลำนำบทนั้นกันอยู่ ความว่า
- อูเมงาเอะ โนะ โชซุบาจิ ทาตาอิเตะ
- โอกาเนะ กะ เดรุ นาราบะ
- มินะ ซัง มิอูเกะ โวะ
- โซเระ ทาโนมิมาซุ
| "หากตีอ่างอย่างอูเมงาเอะไซร้ | แล้วข้าได้เงินทองกองหนักหนา | |
| จะนำของนั้นไปไม่ชักช้า | ไถ่เพื่อนพ้องพี่น้องข้าทั้งสิ้นเอย" |
หลังเหตุการณ์นี้แล้ว ชื่อเสียงระฆังมูเง็นก็ทวี และหลายผู้หลายคนเอาอย่างอูเมงาเอะ โดยหวังจะมีวาสนาทัดเทียมกับนางบ้าง ในบรรดาคนเหล่านี้มีชาวนาเสเพลผู้หนึ่งซึ่งอาศัยอยู่ใกล้มูเง็นยามะ ณ ฝั่งแม่น้ำโออิงาวะ หลังหมดสิ้นสินทรัพย์ไปกับการใช้ชีวิตแบบฟุ้งเฟ้อ ชาวนาผู้นี้ก็เอาโคลนในสวนมาทำเป็นระฆังมูเง็นแบบจำลองด้วยดินเหนียวให้แก่ตนเอง แล้วตีระฆังดินเหนียวนั้นจนแตก พลางกู่ร้องขอลาภยศยิ่งใหญ่อยู่พักหนึ่ง
และแล้ว ร่างสตรีสวมชุดขาว มีเผ้าผมยาวสลวย ถือไหใบหนึ่งซึ่งปิดฝาไว้ ก็ผุดขึ้นมาจากพื้นต่อหน้าเขา และหญิงนั้นกล่าวว่า "ข้ามาเพื่อตอบรับคำภาวนาอันแรงกล้าของเจ้า เพราะคำภาวนานั้นคู่ควรแก่การตอบรับ ฉะนั้น จงรับไหนี้ไป" พูดเช่นนั้น
60
