หน้านี้ได้ตรวจสอบแล้ว
208
นิทานเวตาล

หญิงดำคอขาดจากตัวครึ่งหนึ่ง ลิ้นแลบออกมาจากปากซึ่งอ้ากว้าง ตาแดงเหมือนคนเมา คิ้วแดง แลผมซึ่งเปนเส้นอยาบนั้นห้อยคลุมลงไปจนถึงเท้า เสื้อผ้าที่คลุมนั้นคือหนังช้างแห้ง สเอวรัดด้วยโซ่ร้อยด้วยมือแห่งยักษ์ซึ่งนางฆ่าตายในขณะรบ มีศพสองศพห้อยเปนกุณฑลที่หูสองข้าง แลสร้อยคอนั้นเปนโซ่กะโหลกหัวคน มือทั้งสี่ถือดาบ, บาศ, ตรี, แลคทา, เท้าหนึ่งเหยียบอกพระศิวะผู้สามี อีกเท้าหนึ่งเหยียบน่อง น่าเทวรูปอันน่ากลัวนี้มีเครื่องใช้ในการบูชาต่าง ๆ คือ ตะเกียง หม้อ แลภาชนะอื่น ๆ กับสังข์ แลฆ้อง เปนต้น ของเหล่านี้มีกลิ่นเลือดทั้งนั้น

ครั้นโยคีพาพระราชาแลพระราชบุตรไปถึงน่าเทวรูปแล้ว ก็ก้มลงวางกะโหลกศีศะที่ถือเปนโคมนำทางมานั้นลงกับพื้น แล้วอยิบดาบมาถือแอบหลังไว้ แลทูลพะราชาว่า

"ข้าแต่พระราชา พระองค์ได้ทรงกระทำตามสัญญาแล้วโดยทางที่ชอบทุกประการ แลเพราะเหตุที่พระองค์เสด็จมาในที่นี้ พิธีของข้าพเจ้าจะเปนอันสำเร็จดังหมาย พระอาทิตย์ก็จะขับรถข้ามเขาเบื้องตวันออกอยู่แล้ว เชิญพระองค์ทรงเคารพพระผู้เปนเจ้าโดยอัษฎางคประณต แลพระเกียรติ์ของพระองค์จะรุ่งเรืองยิ่ง ๆ ขึ้นไป สิธิทั้งแปด แลนิธิทั้งเก้า จะได้เปนของพระองค์ แลความจำเริญจะมียืนยาวไปชั่วกาลนาน"

พระวิกรมาทิตย์ทรงฟังดังนั้น รำลึกได้ถึงคำเวตาล จึ่งรับสั่งแก่โยคีโดยอาการเคารพว่า "ข้าพเจ้าเปนพระราชา ไม่เคยกระทำอัษฎางคประณต ขอท่านผู้เปนอาจารย์จงทำให้ข้าพเจ้าดูก่อน แล้วข้าพเจ้าจะทำตาม"