หน้านี้ได้ตรวจสอบแล้ว
๓๘๑
ห.
หญิงข้าคนในพระราชวัง
| หญิงข้าคนในพระราชวัง | หญิงชาววัง | |
| หญิงฉกรรจ์ | ดู หญิงสะกัน | |
| หญิงนครโสเภณี | หญิงที่รับจ้างทำชำเราสำส่อนโดยได้รับเงินผลประโยชน์เป็นค่าจ้าง (พ.ร.บ. ป้องกันสัญจรโรค ร.ศ. ๑๒๗ มาตรา ๔ วรรค ๓) | |
| ตามกฎมณเฑียรบาลหมายถึงหญิงที่หาเลี้ยงชีพโดยทางบำรุงกามโดยได้รับอนุญาตจากเจ้าหน้าที่ตามพระราชบัญญัติป้องกันสัญจรโรค (กฎม์ ว่าด้วยครอบครัวแห่งข้าราชการในพระราชสำนัก พ.ศ. ๒๔๕๗ มาตรา ๗ ข้อ ๖ และกฎม์ เพิ่มเติม พ.ศ. ๒๔๕๘ มาตรา ๑) | ||
| หญิงแพศยา | หญิงคนชั่ว, หญิงมีชู้วันเดียว ๒ คนขึ้นไป (กฎห์ ลักษณะผัวเมีย บทที่ ๗ ซึ่งยกเลิกเสียเมื่อปี ร.ศ. ๑๑๗ แล้ว) | |
| แต่ตามกฎมณเฑียรบาลหมายถึงหญิงที่หาเลี้ยงชีพโดยทางบำรุงกาม แต่มิใช่หญิงนครโสเภณี เป็นแต่มักสมจรกับชายหลายคนโดยอาการอันสำส่อนไม่เป็น |
