หน้า:Photchananukrom Kotmai 2474.djvu/392

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๘๗
หมายเรียก
หมายเรียก หมายที่ศาลหรือเจ้าพนักงานผู้มีอำนาจตามกฎหมายได้ออกเรียกผู้ใดให้ไปยังศาลหรือเจ้าพนักงานที่ออกหมายนั้น
หมายส่งตัวคน หมายศาลส่งตัวจำเลยในคดีอาชญา ที่มีไปยังเจ้าพนักงานกองเรือนจำให้คุมขังจำเลยไว้
หมายส่งฟ้อง หมายที่ศาลนำส่งฟ้องของโจทก์ไปให้จำเลยแก้คดี
หมิ่นประมาท การกล่าวด้วยวาจา หรือขีดเขียนเป็นหนังสือ หรือสะแดงกิริยาอย่างใดอย่างหนึ่ง ซึ่งอาจจะให้ผู้ถูกกล่าวเสียชื่อเสียงหรือให้คนทั้งหลายดูหมิ่นหรือเกลียดชังในส่วนตัวผู้ถูกกล่าว ในตำแหน่งหน้าที่ ในวิชชาหากิน หรือในการค้าขายของผู้ถูกกล่าว (ดู หลักกฎหมายประทุษฐร้ายส่วนแพ่ง ของพระยาเทพวิฑูร (บุญช่วย วณิกกุล) หน้า ๑๓๗)
หมิ่นประมาทในทางอาชญานั้นแบ่งออกได้เป็น ๒ อย่าง คือ—
(๑)หมิ่นประมาทโดยใส่ความ คือว่า ผู้ใดกล่าวหรือกระทำการอย่างใด ๆ ใส่ความผู้อื่นซึ่งอาจจะให้เขาเสียชื่อเสียงหรืออาจจะให้คนทั้งหลายดูหมิ่นหรือเกลียดชังเขา โดยได้กล่าวต่อหน้าคนตั้งแต่สองคนขึ้นไปก็ดี หรือกล่าวแก่บุคคลนับแต่สองคนขึ้นไปก็ดี