หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๘๘
หมิ่นประมาท
|
(ป.ก.อ. มาตรา ๒๘๒) เว้นไว้แต่จะได้กล่าวสะแดงความคิดเห็นซึ่งคิดเห็นโดยสุจริตในลักษณะการเหล่านี้ จึงจะไม่มีความผิด คือ | ||
| (ก)ในการที่จะสะแดงความชอบธรรมของตน หรือในการที่จะต้องต่อสู้ป้องกันตน หรือในการป้องกันประโยชน์อันชอบด้วยกฎหมายก็ดี | ||
| (ข)เจ้าพนักงานกล่าวความในรายงานตามตำแหน่งหน้าที่ของตนก็ดี | ||
| (ค)การที่กล่าวสรรเสริญและติเตียนบุคคลหรือสิ่งใด ๆ โดยสุภาพ อันเป็นวิสัยธรรมดาสาธารณะชนย่อมกล่าวกันก็ดี | ||
| (ฆ)การที่โฆษนาหรือกล่าวถึงการที่ดำเนิรอยู่ในโรงศาลใด ๆ หรือในที่ประชุมชนใด ๆ และกล่าวแต่โดยสุภาพก็ดี | ||
| (ป.ก.อ. มาตรา ๒๘๓) | ||
| อนึ่ง คำให้การและคำชี้แจงซึ่งคู่ความหรือทนายของคู่ความกล่าวด้วยวาจาก็ดี ด้วยจดหมายก็ดี ในเวลาพิจารณาคดี ย่อมไม่มีความผิดฐานหมิ่นประมาท (ป.ก.อ. มาตรา ๒๘๕) | ||
| ผู้ถูกกล่าวหาว่าหมิ่นประมาทจะสืบความจริงว่าเป็นดั่งที่กล่าวไม่ได้ นอกจากคดีมีรูปความดั่งจะกล่าวต่อไปนี้ คือ— |
