หน้า:Prachum Chotmaihet Samai Ayutthaya 2510.djvu/171

หน้านี้ได้ตรวจสอบแล้ว
๙๗
การแต่งหนังสือ

ศักราช ๘๕๒ จกศก แรกให้ก่อกำแพงเมืองพิไชย

ศักราช ๘๗๗ กุรศก วัน ๑๕ ฯ  ๑๑ ค่ำ เพลารุ่งแล้ว ๘ ชั้น ฤกษ สมเดจพระรามาธิบดีเสดจไปเมิองนครลำภาง ใด้เมิอง

ศักราช ๘๘๐ ขานศก ครั้นสมเดจพระรามาธิบดีส้างวัดพระศรีสรรเพชเสวยราชสมบัติ แรกตำราพิไชยสงคราม แลแรกทำสารบาณชียพระราชสำฤทธิทุกเมิอง

ศักราช ๘๘๖ วอกศก ครั้งนั้น เหนงาช้างต้นเจ้าพญาปราบแตกข้างขวายาวไป อนึ่ง ในเดิอน ๗ นั้น คนทอดบาดสนเท่ห ครั้งนั้น ให้ฆ่าขุนนางเสียมาก

ศักราช ๘๘๗ รกาศก น้ำน้อย เข้าเสิยสิ้นทังปวง อนึ่ง แผ่นดินไหวทุกเมืองแล้วแลเกิดอุบาทวเปนหลายปรการ ครั้นรุ่งขินศักราช ๘๘๘ จอศกนั้น เข้าแพงเปน ๓ ทนานต่อเฟื้องเบี้ยแปดร้อย เกิยนนึ่งเปนเงินชั่งหกตำลึง ครั้งนั้น ปรดิษถานสมเดจหน่อพุทธางกูรเจ้าในที่อุปราช แลให้เสด็จขึ้นไปครองเมิองพิศณุโลก

ศักราช ๘๙๑ ฉลูศก เหนอากาษนิมิตรเปนอินทนูแต่ทิศหรดีผ่านอากาษมาทิศพายัพมีพรรณขาว วัน ๑๒ ค่ำ สมเดจพระรามาธิบดีเจ้าเสดจพระธินั่งหอพระ ครั้นค่ำลงวันนั้น สมเดจพระรามาธิบดีเจ้านิฤๅพาน จึ่งสมเดจพระอาทิตยเจ้าเสวยราชสมบัดดิพระนครศีรอยุทธยา ทรงพรนามสมเดจบรมราชาหน่อพุทธางกูร

ศักราช ๘๙๕ มเสงศก สมเดจบรมราชาหน่อพุทธางกูรเจ้านิฤๅพาน จึ่งสมเดจพระราชกุมารได้เสวยราชสมบัดดิ

ครั้นเถิงศักราช ๘๙๖ มเมียศก พระราชกุมารท่านนั้นเปนเหตุ จึ่งได้ราชสมบัดดิแก่พระไชยราชาธิราชเจ้า

ศักราช ๙๐๐ จอศก แรกให้พูนดินณวัดชีเชียง ในเดิอนหกนั้น แรกสถาปนาพระพุทธิเจ้าแลพระเจดี เถิงเดิอน ๑๑ เสดจไปเชิองไกรเชิยงกราน เถิงเดิอน ๔ ขึ้น ๙ ค่ำ เพลาค่ำประมาณยามนึ่ง เกิดลมพยุพัดหนักหนา แลคอเริออ้อมแก้วแสนเมิองมานั้นหัก แลเริอไกรแก้วนั้นทลาย อนึ่ง เมื่อเสดจมาแต่เมิองกำแพงเพชนั้นว่า พญานรายคิดเปนขบท แลให้กุมเอาพญานรายนั้นฆ่าเสียในเมิองกำแพงเพช

ศักราช ๙๐๗ มเสงศก วัน ค่ำ สมเดจพระไชยราชาธิราชเจ้าเสดจไปเมืองเชิยงใหม่ ให้พญาพิศณุโลกเปนทับหน้า แลยกพลออกต้งงทับไชยตำบลบางบานณวัน ๑๔ ฯ  ค่ำ จึ่งยกทับหลวงจากที่ทับไชยไปเมืองกำแพงเพช เถิงณวัน ค่ำ เสด็จออกตั้งทับไชยณเมืองกำแพงเพช ณวัน ๑๒ ค่ำ ยกทับไปต้งงณเมืองเชียงทอง แล้วยกไปต้งงณเมิองเชิยงใหม่ เถิงณวัน ค่ำ ทับหลวงเสดจกลับคืนจากเชิยงใหม่ เถิงณวัน ๑๕ ฯ  คำ ทับหลวงเถิงเมืองกำแพงเพช แล้วจึ่งเสดจมายังพระนครศรีอยุทธยา ฝ่ายพระนครศรีอยุทธยานั้น ในวัน ค่ำ เกิดเพลิงใหม้ถึงสามวันจึ่งดับได้ แลมีบาญชียเริอนเพลิงใหม้นั้น ๑๐๐๕๐ เริอน ณวัน ๑๑ ฯ  ค่ำ สมเดจพระไชยราชาธิราชเจ้าเสดจไปเมิองเชิยงใหม่ แลให้พญาพิศณุโลกเปนทับหน้า แลยกทับหลวงเสดจไปเมืองกำแพงเพช แรมทับหลวงอยู่ณเมิองกำแพงเพชนั้นเดิอนหนึ่ง เถิงวัน