สองไขย แลชั้นนอกนั้นผูกม่ารลายฉีกพืนขาวสองไขย แลจ่ได้มีเพดานผ้าฃาวในทือด้วยหามิได้ แลผูกม่ารต่อหน้าฉารฝายซ้าย ตรํงทือเฝานั้นนั้นเลี้ยวมาตามเกษเอาปรตูมุกทิดบูรรณ ม่านช่องกุฏพืนต่าง ๆ กัน แลผูกม่ารเชีงพระเมรุปลายทือเผ์าเลียวหย่อไปตามเกด ถึงปรตูทิดบูรรนั้นม่ารจ่เลียก แลม่ารวงเดือนพื้นแดง ผูกม่ารทือใหญ่ยฝายขวาเปนทือข้างในยสองผืน แลม่ารสลักทือข้างในย ๓ แหง ปรตูทิดพปัตฉิมแลปรตูทิดทักษินนั้นผูกปรตูแลสองชัน ม่ารจ่เลียวแวกหาสายใขมิได้ แลผูกม่ารณ่เสาพระเมรุต่อม่ารวงเดีอนแลวมาถึงม่ารผูกปรตูทิดทักษิน ผ์ายต่วันตกม่ารลายฉีกพืนขาวทรัพฃาวนั้นพระคลังไนยเอามาสงให้ชาวม่ารผูก ๘ ผืน แลม่ารผูกเชิงพระเมรุแตมุกปรตูทิดทักษินขางต่วันออกเลี้ยวหย่อตามเกดมาถึงปรตูมุกพระเมรุทิดบูรรขางไต้นั้น ชาวม่ารไปญีมม่ารรูปเทวดามาแตวัดพระศรีสรรเพชมาผูกริมมุกข้างเหนี้อนอกม่ารแถวทือเผว์นั้นผืนนึ่งด้วย ประสมกับม่ารจ่เลียกชึ่งผูกเชีงพระเมรุนั้น แลม้านสลักปรตูทิดบูรรชั้น นอก
ไนย นั้นม่ารลายฉีกพืนฃาวมิได้แวกมีสายไขยหามิได้
อนึ่งผูกม่ารไนยพระมรดํบพระเมรุทองทือเสาแฝดล้อมพระเบญจาทิดอุดร แลทิดบูรรนั้นผูกผูกม่ารแพรพืนเขียวน้ำเงินปักทองแกมไหม่ยเบญพรัรปรดับแวน แลม่ารผูกทิดทักสินแลทิดปัตฉิมนั้นม่านพืนแดงปักทองแถมไหมยเบจพรัรปรดับแวนเหมือนกัน แลผูกม่ารนั้นด้วยสายได้ มีศรีอยู่[1] ตรึงต้นเสากลางเสา แลสอดสายม่ารเข้าในศรีอยู่กลางเสาผูกไขยอยางกผูกพระทือนั่งออกโรง[2] ณ่พระทือนั่งสรรเพชปราสาท แลจ่ได้เอาราวเหลกตางสายม่ารใหญ่ยดุจนึงครังสมเดจ์พระบรํมศภณ่ปีฉลูเบญจศกนั้นหามิได้ ครั้นผูกม่านแล้วรูดรอบผูกเข้าไว้กับเสาพระเมรุทัง ๔ ทิด แลตรึงศรีอยู่ผูกม่าร แลเสาพระเมรุนั้นสูง แลเพดานกำมญีพืนแดงปักทองกัลปะต้นยางเทษซึ่งผูกไนยพระเมรุนั้นสูงพ้นม่ารพระเมรุขึ้นไปย
แลครันณ่วัน ๔ ๑๓ ฯ ๓ ค่ำ ๔ ตำรวจ์แลสนํมตำมรวจ์นอกเชีนพระม่หาพิไชยราชรฎกฤษาทานแลพระพิไชยราชรฏโยง พระพิไชยราชรฏ ปรายเข้าตอกอานหนังสือมาตั้งกระบวญหน้าปรตูตัดขวา[3] ครั้นเพลาบายแล้วโมง ๑ เสดจ์ ฯ มาแต่พรราชงวังบวร ฯ จได้อยูแรมหามิได้ ครั้นเพลาบายแล้วสามโมง เสดจ์ ฯ กลับออกไปยพระราชวังบวร ฯ ต่อเพลาตี ๑๑ ทุ้มจ่รุ้งขึ้น ณ่วัน ๕ ๑๔ ฯ ๓ ค่ำ เสดจ ฯ มาแตพระราชวังบวรฯ ขุนทิบภัยชลคุมพระฉเลียงงาลํงไปยรับเสดจฯ ณ่ขนานน้ำปรจำท้าพระราชวังหลวง จึงเสดจ์ขึ้นมาตามพระฉนวญไหญ่ย[4] ออกฉนวญวัดพระศรีสรรเพช เลียวมาตามฉนวญ ปรทับเกยข้างไนยนั้น ได้แหเตบังพระสูรร แลเครีองพระอพิรํมนั้นจ่ได้แหด้วยมิได้ ครั้นเพลารุ้งแล้ว ๔ บาด ชาวทือมารับเอาพระเฉลียงเงินต่อชาวเครีอง เข้าไปเชีนสมเดจ์พระบรํมโกฏขึ้นบน
- ↑ ศรีอยู่: สายยู?
- ↑ พระที่นั่งออกพระโรง เห็นจะหมายว่ามุขเด็จ
- ↑ ประตูตัดขวา เข้าใจว่าประตูสกัดกำแพงพระราชวังกับกำแพงพระนครข้างตะวันออก
- ↑ พระฉนวนใหญ่นี้ ตั้งแต่ประตูฉนวนน้ำตลอดไปทางพระมหาปราสาทยังมีรอยถนนอยู่ ทางเสด็จในพระราชวังครั้งกรุงเก่าทำฉนวนมีหลังคาแทบทั้งนั้น ในพระราชวังบวรฯ กรุงเทพฯ ยังเอาอย่างมาทำ
