หน้า:Prachum Chotmaihet Samai Ayutthaya 2510.djvu/54

หน้านี้ได้ตรวจสอบแล้ว

พระราชทานสมณศักดิ์

ให้เจ้าเถรพุทธสาคร

เลื่อนขึ้นเป็นพระครูธรรมโมลีศรีราชบุตรในปีมะแม

พ.ศ. ๑๙๕๙ รัชกาลสมเด็จพระอินทราชาเจ้า

ศุภมัสดุ ๑๙๕๙ มเม^[1] นักษัตร นวมิ โรจ กัตติก พุทธวาร ศุภมูหูตติ มาน บันทูล พระ ราชโองการ พระ ศรีสรพพัชญ สํดัจ บพิตรสุจริตศรัทธา อนุโมทนา พุทธฎีกา สํดัจ พระ สํฆราช บพิตร พระพรประสิทธิ พระ คุรุ ธรมฺมโมลี ศรีราชบุตร นามกรโอย เจ้าเถรพุทธสาครนาม^[2]

คำแปล — ศุภมัสดุ พุทธศักราช ๑๙๕๙ ศก^[3] มะแมนักษัตร แรม ๙ ค่ำ เดือน ๑๒ วันพุธ ศุภมหุรดิฤกษ์ มีบัณฑูรพระราชโองการพระศรีสรรพเพชญ์สมเด็จบพิตรทรงสุจริตศรัทธาอนุโมทนาซึ่งพุทธฎีกาสมเด็จพระสังฆราชบพิตร พระพรประสิทธิ์นามกรให้แก่พระครูธรรมโมลีศรีราชบุตร นามเดิม เจ้าเถรพุทธสาคร

↑ มเม เป็นสำเนียงขอมเรียกปีมะแม เพราะขอมไม่มีสระแอ ฉะนั้น ขอมจึงเรียก คะแมร์ ว่า เขมร
↑ สำเนาจารึกลานทองในพระบรมธาตุเมืองพิจิตรเก่า
↑ พุทธศักราช ๑๙๕๙ มะแมนักษัตร ในที่นี้นิยมตามพุทธศักราชของลังกาสิงหล

[1] มเม เป็นสำเนียงขอมเรียกปีมะแม เพราะขอมไม่มีสระแอ ฉะนั้น ขอมจึงเรียก คะแมร์ ว่า เขมร

[2] สำเนาจารึกลานทองในพระบรมธาตุเมืองพิจิตรเก่า

[3] พุทธศักราช ๑๙๕๙ มะแมนักษัตร ในที่นี้นิยมตามพุทธศักราชของลังกาสิงหล

[1]

[2]

[3]