หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
| พระไอยการพรมศักดิ[1] |
| จักกล่าวลักษณมูลคดีวิวาทอันเกิดความด้วยพิกัดกระ |
| เสียรอายุศม | ชาย หญิง |
อันตั้งอยู่ใน | ปถม มฌิม ปัดฉิม |
ไวยโดยบาฬีคำภีร |
| พระธรรมสาตรว่า อคฺฆาปนายู เปนต้นด่งงนี้ มีอรรถาธิบาย |
| ดั่งกล่าวมาแล้ว แต่นี้จสืบสาขคดีคือกิ่งความตามพระราช |
| บัญญัติอันบูราณราชกระษัตรทรงพระราชวินิจฉัยตามคำภีรพระ |
| ธรรมสาสตรจัดเปนบทมาตราสืบ ๆ มาดั่งนี้ |
- 1
| จุลศักราช ๙๕๕ ศกกุกกุฏสังวัจฉระเชษฐมาศกาล |
| ปักขเอกาทัศมีดิดถึยังพุทธวาระกาลบริเฉทกำหนด จึ่งพระ |
| บาทสมเดจเอกาทศรฐอิศวรบรมนารถบรมบพิตรพระพุทธิเจ้า |
| อยู่หัวผู้ทรงทศพิทราชธรรมอนันตสมภาราดิเรกเอกอุดม |
| บรมพุทธางกูรจุลจักรพรรดิธรรมธิกกราชาธิราชเจ้าผู้ทรง |
| พระคุณอันมหาประเสริฐ เสดจณพระธินั่งมงกุฏพิมานโดย |
| บูรรภาภิมุกขสุวรรณมหาปราสาท จึ่งพญายมราชอินทรา |
| ธิบดีศรีโลกากรทันทรากรมพระนครบาลอภัยพิริยบรากรม |
| ภาหุ กราบบังคมทูลพระกรรุณาว่า ข้าพระพุทธิเจ้า หมื่นยอด |
| ทอง ใช้อี่เกิดผู้ทาษนำแขกไปฟันดิน แลลูกชายอี่เกิดอยู่ณ |
| บ้านหมื่นยอดทองเอาลูกอี่เกิดใส่เก้าอี้ไปตั้งไว้ ลูกอี่เกิด |
- ↑ ฉะบับหลวงสูญหายทั้งสามฉะบับ จึงพิมพ์ตามฉะบับรองทรง
ม.ธ.ก.
