หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๘
พระธรรมสาตร
ปวง ยญฺจ สตฺถํ อันว่าคำภีรอันใด โลกหิตํ เปนปรโยชนแก่ |
สัตวโลกย ปากฏํ ปรากฎิ ธมฺมสตฺถํ อิติ ชื่อว่าคำภีรพระ |
ธรรมสาตร มนุสาเรน อันพระมโนสารฤๅษี ภาสิตํ กล่าว |
อาทิโต ในต้น มูลภาสาย ด้วยมคธภาษา ปรมฺปราภตํ อัน |
ปรำปราจารยนำสืบกันมา ปติฏฺฐิตํ ตั้งอยู่ รามญฺเญสุ ในรา |
มัญปรเทษ ภาสาย ด้วยภาษา รามญฺญสฺส จ แห่งรามัญก็ดี |
อิทานิ ในกาลบัดนี้ ปุริเสน อันบุรุษผู้เปนวินิจฉัยอำมาตย |
ทุคฺคาฬฺหํ จะยังรู้เปนอันยาก อิห สามเทเส ในสยามปรเทษนี้ |
ตสฺมา เหดุดั่งนั้น อหํ อันว่าข้า รจิสฺสํ จักตกแต่ง ตํธมฺม |
สตฺถํ ซึ่งคำภีร์พระธรรมสาตรนั้น สามภาสาย ด้วยสยาม |
ภาษา ตุมฺเห อันว่าท่านทังหลาย สุณาถ จงฟัง ตํ สตฺถํ ซึ่ง |
คำภีร์พระธรรมสาตรนั้น สนฺติกา แต่สำนักนิ เม แห่งเรา |
- 2
ตตฺรายมนุปุพพิกถา อยํ อนุปุพฺพิกถา อันว่ากล่าวแต่ |
ต้นให้เปนลำดับไปนี้ ปณฺฑิเตน อันนักปราชผู้วินิจฉัยคดี |
เวทิตพฺพา พึงรู้ ตตฺร ธมฺมสตฺเถ ในคำภัร์พระธรรมสาตรนั้น |
อิติ ด้วยปรการอันกล่าวไปนี้ |
กิร ดั่งจได้ฟังมา ในปถมกัลปแรกตั้งแผ่นดินนั้น มีกำแพง |
จักรวาฬ แลเฃาพระสุเมรุราช แลสัตะปะริภัณทะบรรพตทัง |
๗ ทวีปใหญ่ ๔ ทวีปน้อย ๒๐๐๐ มหาสมุท ๔ แลไม้ใหญ่ |
ประจำที่ทัง ๗ คือ ศิริศะพฤกษอันประจำในบุพวิเท่หะ แลไม้ |
กระทุ่มประจำในอะมระโคญานะ แลไม้กรรมพฤกษประจำ |
ทวีปอุดรกาโร แลไม้หว้าประจำชมภูทวีป แลไม้แคฝอย |
ม.ธ.ก.