หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
พระไอยการลักษณภญาน[1]
| จะกล่าวซึ่ง[2] ลักษณอันชื่อสักขินั้น มีบาฬีว่า |
| โย จายํ ปิ สจฺจภูโต ยุตฺโต สกฺขิ ติ นามโก |
| โส ปิ ธมฺโม วิวาทานํ กงฺขฉินฺทนิทสฺสโน |
| แปลว่า โย จ อยํ ธมฺโม อันว่าสภาวะอันใด สจฺจภูโต |
| รู้มีสภาวะเหนได้ยินโดยจริง กงฺขฉินฺทนิทสฺสโน อันสำแดง |
| ซึ่งข้อความให้ขาดสงไสย วิวาทานํ แห่งชนทังหลายผู้วิวาทกัน |
| โส ปิ ธมฺโม แม้นอันว่าสภาวะนั้น สกฺขิ ติ นามโก มีชื่อ ๆ |
| ว่าสักขิคือพญาน ยุตฺโต ก็ควร |
| อนึ่ง สาขคดีอันมีโดยคำภีรพระธรรมสาตร อันสมเดจ์ |
| บรมราชกระษัตรบันญัติ จัดเปนบทมาตราสืบ ๆ กันมาดั่งนี้ |
| ศุภมัศดุ ศักราช ๑๘๙๔ พยักฆสังวัจฉะระเชษฐมาเสกาล |
| ปักเขเอกาทศมีดิดถียังอาทิตยวาระ พระบาทสมเดจ์พระรามา |
| ธิบดีศรีสุนธรบรมนารถบรมบพิตรพระพุทธิเจ้าอยู่หัว ผู้ผ่าน |
| กรุงเทพมหานครบวรทวาราวะดีศรีอยุทธยามหาดิหลกภพ |
| นพรัตนราชธานีบุรีรมยอุดมมหาสถาน ทรงทศพิทราชธรรมอัน |
| ประเสริฐ เสดจ์สถิตยณะพระธินั่งรัตนสิงหบัญชรมหาปราสาท |
| พร้อมด้วยหมู่มาตยาภิมุกขมนตรีกระวีชาติราชปโรหิตตาจารย |
ม.ธ.ก.
