หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๓๑
ภญาน
| ขึ้นวางเหนือแผ่นเหลกแดง แล้วเอาเหลกแดงตรึงศีศะ |
| ตรึงเท้าไว้แล้วเอาขวานผ่าอกตัดตีนสีนมือเสีย ซึ่งหมีได้ยินว่า |
| ได้ยินนั้น นายนิริยบาลเอากายขึ้นวางเหนือแผ่นเหลกแดง แล้ว |
| เอาหอกอันใหญ่แทงหูขวาตะหลอดหูซ้ายแทงหูซ้ายตะหลอด |
| หูขวา ซึ่งหมีได้เหนว่าได้เหนนั้น นายนิริยบาลเอากายขึ้นวาง |
| เหนือแผ่นเหลกแดง เอาฃอเกี่ยวตา |
|
คร่าออกมา แลคน | ||
| ผู้หาความสัจหมีได้นั้นกลัวไภย แล่นลงไปยังขุมคูธนรกอันเตม |
| ไปด้วยลามกอาจมเดือดพล่านว่ายอยู่ มีตัวอันลลายไปแล้ว |
| เกิดขึ้นมาเสวยทุกขเวทนาอีกเล่า ครั้นจุติจากนรกแล้ว |
| จักเกิดเปนสุนักขเรื้อนเปนสัตวเดือนกิ้งกื ถ้าเกิดเปนมนุษ |
| จะเปนง่อยเปลี้ยแต่ในครรภ์ แลตานั้นบอดหูนั้นหนวก เปนคน |
| เตี้ยค่อมบ้าใบ้แต่กำเนิด เกิดวิบัดิสรรพต่าง ๆ แลไภยอันตราย |
| ซึ่งกล่าวมาทังนี้ จงได้แก่พญาณอันหาความสัจมิได้นั้น |
| ถ้าแลผู้เปนสักขิพญาณกล่าวแต่ตามสัจตามจริงไซ้ แล |
| เกิดมาในภพใด ๆ ถ้าเปนบุรุษ จะบริสุทธไปด้วยรูปโฉมพรรณ |
สัณฐานอันประเสริฐ บังเกิดเปนนักปราช กอปรด้วยปรีชาชาญ
|
| ถ้าเปนสัตรีจะมีพรรณสัณฐานอันไพบูรรณ แลผลแห่งตน |
| อันมีความสัจนั้น ไปในอะนาคต จะทรงพระไตรยปิฎกธรรมอัน |
| เปนที่จะยกเอตะทักคะในพระพุทธสาศนา สมเดจ์พระศรี |
| อาริยเมตไตรยเจ้าอันจะมาตรัสในภายภาคหน้า แลจะบ่ายหน้า |
| เข้ายังพระอมัตะมหานครนฤพานนั้นแล |
ม.ธ.ก.
