หน้า:Prachum Kotmai Ratchakan Thi Nueng 2482 (2).djvu/273

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๗๑
วิวาทด่าตี

เรียงกทงไหม โทษสิ่งใดหนักให้เอาแต่สิ่งหนึ่งตั้งไหม ต่ำนา
๔๐๐ ลงมาให้เอาบันดาศักดิผู้ เจบ
ได้
ตั้งไหม แต่นา ๔๐๐ ขึ้นไป
ให้เอาบันดาศักดิผู้สูงนาฝ่ายเดียวตั้งไหมให้แก่ผู้ชนะ ถอ้ยที
ถอ้ยด่าตีกัน ให้ไหมกลบลบกัน เหลือนั้นเปน สีนไหม
พิไนย
กึ่ง
2
๒ มาตราหนึ่ง ๑๐ คนตีคนเดียวบาทเจบก็ดี[วซ 1] คน
เดียวตี ๑๐ คนบาทเจบก็ดี ใช่มันจตีแต่ทีเดียวหามิได้
มันย่อมตีคนละที ให้ไหมมันผู้เดียวให้แก่เขาจงทุกคนโดย
ยศถาศักดิ ๑๐ คนตีมันคนเดียวมีบาทเจบนั้น ท่านให้ไหม
๑๐ คนให้แก่มันผู้เดียว ถ้ามัน ๑๐ คนตีมันคนเดียวแตก
ช้ำบาทเจบหลายแห่ง ให้ไหมมันผู้บันดานโกรธเปนต้นเหตุ
นั้นไว้แห่งแตกแลบาทเจบทังนั้นให้ไหมรายตัวผู้ตี ถ้าบาท
เจบแต่แห่งหนึ่ง ๒ แห่ง ให้เอาคนทังนั้นเปนแต่พวกมิได้ลงมือ
ถ้ามันคนเดียวตี ๑๐ คนบาทเจบหลายแห่ง ให้ไหมผู้เดียว
ให้แก่เขาจงทุกคนตาม บาท
แผล
มากแลน้อย
3
๓ มาตราหนึ่ง โจทหาว่าจำเลย ตีด่า
ฟันแทง
ตนเจบปวด
เปนโทษถึง
๑๐
กทงก็ดี ฝ่ายจำเลยให้การเกี้ยวแก้กล่าวโทษ
โจทว่า โจทตีด่าฟันแทงมีบาทเจบถึง
๑๐
กทงก็ดี ท่านว่าโทษ
ม.ธ.ก.