หน้า:Prachum Kotmai Ratchakan Thi Nueng 2482 (2).djvu/283

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๘๑
วิวาทด่าตี

รักแร้ ๑ ราวนม ๑ ทรวงอก ๑ พุง ๑ ไข่ดัน ๑ ถ้าตีกัน
ด้วยไม้ตบองไม้คลีไม้ด้ำจอบไม้ด้ำขวานไม้ศอก แลสรรพไม้
อันใหญ่ก็ดี ต้องที่สำคัญที่ตาย ให้เอาเปนตีตายด้วย
เหลก ถ้าผิดที่สำคัญที่ตายแลตายนั้น ให้เอาเปนตีตาย
ด้วยไม้ ต่ำนา ๔๐๐ ลงมาให้ไหมปลูกตัว แล้วให้เอา
บันดาศักดิผู้ตายตั้งไหมโดยตีฟันแทงท่านตาย เปนสีนไหม
กึ่งเปนพิไนยกึ่ง
30
๓๐ มาตราหนึ่ง วิวาทตีฟันแทงกันถูกหูขาดทังสอง
ข้างก็ดี ตาบอดทังสองข้างก็ดี ข้อมือหักข้อแขนหักทังสอง
ข้างก็ดี แข้งขาหักทังสองข้างก็ดี ลิ้นด้วนจมูกด้วนก็ดี
ได้ชื่อว่าษาหัด ให้ไหมจัตุรคูน ถ้าขาดข้างหนึ่งวิ้นข้างหนึ้ง
ลิ้นแหว่งก็ดี ได้ชื่อว่าษาหัด ให้ไหมตรีคูน ถ้าช้ำน่วมทังตัว
ลำบากปางตายก็ดี หนังตาขาดวิ้นจมูกขาดแหว่งก็ดี ให้ไหม
ทวีคูน ถ้าที่แจ้งเปนแผลเสียโฉมให้ไหมทวีคูน ถ้าบาทเจบ
แตกที่ลับมิได้เปนที่แจ้งเสียโฉม ให้ไหมแต่ลาหนึ่ง
31
๓๑ มาตราหนึ่ง วิวาทชกตีฟันแทงถองถีบตบท่านถูก
ให้ไหมโดยศักดิมือศักดิไม้ศักดิเหลก ถ้าชกตีฟันแทงถอง
ถีบตบท่านผิดก็ดี แล่นหนีรอดก็ดี มีผู้ชิงได้ก็ดี ให้ไหม
โดยชกตีฟันแทงถองถีบตบถูกตามพระราชกฤษฎีกาเดิมแล้ว
ทำ ๔ ส่วน ยกเสียส่วน ๑ เอา ๓ ส่วน ถ้าเงือดเงื้อจะชก
ม.ธ.ก.