| แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
อันว่าลักษณเมียนั้น มี ๓ ประการ ๆ หนึ่ง หญิงอันบิดามานดากุมมือให้เปนเมียชาย ได้ชื่อว่า เปนเมียกลางเมือง
ประการหนึ่ง ชายฃอหญิงมาเลี้ยงเปนอนุภรรยาหลั่นเมียหลวงลงมา ได้ชื่อว่า เมียกลางนอก
ประการหนึ่ง หญิงใดมี[1] ทุกขยาก ชายช่วยไถ่ได้มา เหนหมดหน้าเลิ้ยงเปนเมีย ได้ชื่อว่า เมียกลางทาษี
ถ้าชายใดทำชู้ด้วยเมียกลางเมือง ให้ไหมจงเตมโดยพระราชกฤษฎิกา ถ้าชายใดทำชู้ด้วยเมียกลางนอก ให้ไหมโดยพระราชกฤษฎีกาเดิม ทำ ๕ ส่วน ยกเสียส่วน ๑ เอา ๔ ส่วน ถ้าชายใดทำชู้ด้วยเมียกลางทาษี ให้ไหมโดยพระราชกฤษฎีกา ทำ ๕ ส่วน ยกเสีย ๒ ส่วน เอาสามส่วน
ส่วนหญิงอันร้าย ให้เอาเฉลวปะหน้า ทัดดอกฉบาแดงสองหู[2] ร้อยดอกฉะบาเปนมาไลยไส่ ศีศะฅอ ให้นายฉะมองตีฆ้องนำหน้าประจานสามวัน ถ้าจไถ่โทาประจาน ให้ไถ่ตามกระเสียรอายุศมหญิงเปนข้าหย้าช้างหลวง ถ้าชายผัวมันยังรักเมียมันมิให้ประจานไซ้ ให้เอาสีนไหมเข้าพระคลังหลวง
ถ้าหญิงนั้นยังทำชู้ด้วยชายผู้เดียวนั้นถึงสองถ่าเล่าไซ้
