กราบซิเซ่ง ฝ่ายซุนเสี้ยวได้ยินดังนั้นก็โกรธ ไม่กราบตามรับสั่ง แล้วร้องว่าข้าพเจ้าจะข้ามไปรบพระเจ้าโจผีฟากข้างโน้น ท่านห้ามมิให้ไปรบความคิดท่านดังนี้ข้าพเจ้าหาเกรงไม่ พระเจ้าซุนก๋วนได้ยินก็โกรธ จึงขับซุนเสี้ยวให้ถอยออกไปแล้วว่ากับซิเซ่งว่า ซุนเสี้ยวนี้ชั่วนักท่านอย่าใช้มันเลย ว่าเท่านั้นแล้วพระเจ้าซุนก๋วนก็กลับไป
ฝ่ายซุนเสี้ยวกลับออกมาคิดแค้นใจนัก ครั้นเวลาคํ่าก็ยกทหารของตัวสามพัน ข้ามฟากไปคอยข้าศึกอยู่ ทหารสอดแนมรู้เอาเนื้อความเข้าไปบอกซิเซ่งว่า ซุนเสี้ยวยกทหารของตัวข้ามฟากไปแล้วซิเซ่งได้ฟังดังนั้นก็ตกใจกลัวว่าจะเสียการ จึ่งสั่งให้เตงฮองคุมทหารสามพันยกข้ามฟากไปช่วยซุนเสี้ยว
ฝ่ายพระเจ้าโจผียกทัพมาถึงตำบลกองเหลง แม่น้ำนั้นกว้างจึงถามโจจิ๋นนายทัพหน้าว่า แลไปฟากข้างโน้นเห็นค่ายตั้งอยู่ ทหารจะมีสักเท่าไร โจจิ๋นจึงทูลว่าข้าพเจ้าแลไปไม่เห็นค่ายคู
แม้นคนอยู่ก็จะมีธงเธียวปักเปนสำคัญ พระเจ้าโจผีจึงว่าเกลือกเขาจะทำกลอุบายกะไรกะมัง แล้วก็ขึ้นยังที่สูงน่าเรือรบดูไปก็ไม่เห็นคน จึงผินไปว่ากับเล่าหัวที่ปฤกษาว่า ดูไปไม่เห็นคนแล้วเราข้ามไปเถิดฤๅ เล่าหัวเตียวจี๋จึงทูลว่าเขารู้อยู่ว่าเรายกกองทัพมา ควรฤๅเขาจะไม่จัดแจงออกมารบไม่เห็นสม ดีร้ายจะมีคนอยู่ ขอให้งดอยู่ดูสักสามวันก่อน แล้วจึงใช้ให้ทัพหน้าข้ามไปดู พระเจ้าโจผีได้ฟังดังนั้นเห็นชอบด้วย จึงสั่งให้หยุดทัพทอดสมอไว้ ครั้นเวลาคํ่าแลดูไปก็มิได้เห็นแสงเพลิง
