จงคุมทหารไปรบทางขวา เตียวหงีเตียวเอ๊กสองคนนี้ไปรบทางกลางจัดกันให้พร้อม พรุ่งนี้จะให้ยกไป อองเป๋งม้าต๋งเตียยหงีเตียวเอ๊กสี่คนก็ลาออกไปจัดแจงทำตามรับสั่ง
จูหลงอุยเอี๋ยนอยู่นั้นเห็นขงเบ้งเรียกมา แล้วไม่ใช้กลับให้คนอื่นไปก็โกรธ จึงว่าเปนไรท่านไมใช้ข้าพเจ้า ขงเบ้ง
เห็นจูหลงอุยเอี๋ยนโกรธจึงว่ามิใช่จะไม่ใช้ท่าน แต่เห็นว่าที่ทางเมืองนี้เดินยากท่านก็ยังไม่เจนก่อน เกลือกฉุกละหุกก็จะเสียที การยังมีมาก อยู่ข้างหน้าท่านอย่าปรารมภ์ที่จะไม่ใช้ จูหลงอุยเอี๋ยนก็ลาออกไป แล้วจูหลงจึงว่ากับอุยเอี๋ยนว่าเราเปนนายทหารใหญ่ ขงเบ้งมิได้ใช้เรากลับใช้ทหารผู้น้อยไปนั้นเราอายนัก อุยเอี๋ยนจึงว่าเราสองคนมาจะออกไปเที่ยวดูพอจะจับคนได้ ถ้าได้คนมาแล้วจะให้มันนำทางรีบยกไปชิงตีเสียก่อน
จูหลงได้ฟังดังนั้นก็เห็นชอบด้วย แล้วอุยเอี๋ยนจูหลงสองคนก็ขึ้นม้าลอบออกไป พ้นค่ายประมาณห้าสิบเส้นได้ยินเสียงคนจึงขึ้นบนภูเขาแลดูไปเห็นคนเดินมาประมาณยี่สิบคน จูหลงอุยเอี๋ยนก็ขับม้าลงไปไล่จับได้ห้าคนแล้วมัดจูงมาถึงค่าย จึงว่าเอ็งเร่งนำทางเราไปให้พบค่ายกิมห้วนสุนาห้วยหลำแล้ว เราไม่ฆ่าเสียจะปล่อยเอ็งไป ทหารเบ้งเฮ๊กกลัวความตาย จึงว่าข้าพเจ้าจะนำทางให้ อันกิมห้วนนายทัพนั้นตั้งอยู่ทางกลางหว่างซอกเขาทางเข้าไปได้ ถึงค่ายตวันตกทางหนึ่ง ตวันออกทางหนึ่งแล้วเดินไปข้างตวันตกถึงหลังค่ายห้วยหลำ เดินไปทางตวันออกหลังค่ายสุนา จูหลงอุยเอี๋ยนได้ฟังดังนั้น จึงจัดทหารซึ่งมีฝีมือกล้าหาญข้างละห้าพัน
