ฝ่ายจูหลงซึ่งคอยอยู่หัวเขานั้น เห็นเบ้งเฮ๊กคุมทหารหนีมาดังนั้น ก็ขับทหารออกสกัดรบไว้ เบ้งเฮ็กครั้นเห็นจูหลงคุมทหารสกัดรบอยู่ข้างหน้าดังนั้นก็ตกใจ ก็ลัดหนีทางช่องแคบไปตามท้ายเขา จูหลงก็ไล่ติดตามรบจับได้ทหารแล้วมัดไว้เปนอันมาก เบ้งเฮ๊กหนีเข้าไปทางช่องแคบ ทหารติดตามไปด้วยประมาณห้าสิบคน แลทางแคบนักจะขี่ม้าไปมิได้ก็ทิ้งม้าเสียลงเดินรีบไป ครั้นเห็นพวกข้าศึกสกัดอยู่ข้างหน้าดังนั้นก็ตกใจนัก มิรู้ที่จะไปแห่งใดก็ปีนจะหนีขึ้นบนเขา ฝ่ายอุยเอี๋ยนคอยอยู่ท้ายเขาเห็นเบ้งเฮ๊กหนีขึ้นเขา ก็ขับทหารเข้าไล่จับได้ตัวเบ้งเฮ๊ก แลทหารก็มัดเอาตัวมา ครั้นไปถึงค่ายพร้อมกันแล้ว ก็เอาเนื้อความบอกขงเบ้งทุกประการ
ขงเบ้งได้ฟังดังนั้นก็ดีใจ จึงสั่งให้แต่งโต๊ะแลเหล้าเข้าไว้จงมาก แล้วจัดแจงที่ทางค่ายคูให้ทหารยืนถืออาวุธเจ็ดชั้น ทำให้เปนสง่าแล้วขงเบ้งขึ้นนั่งที่สมควร จึ่งสั่งให้เอาทหารซึ่งมัดไว้นั้นเข้ามาก่อน ครั้นเอาทหารเข้ามาพร้อมแล้ว
ขงเบ้งจึงสั่งให้แก้มัดออกแล้วร้องว่า คนทั้งปวงเปนแต่ไพร่พลเมืองเบ้งเฮ๊กเกณฑ์เอาตัวมารบ ขัดเขามิได้ก็จำเปนจำมา ครั้นเราจับไว้ได้ฉนี้ ฝ่ายลูกเมียพี่น้องอยู่ข้างหลังก็จะคอยหา ครั้นไม่เห็นกลับไปก็จะร้องไห้เปนทุกข์ถึง เราคิดเอ็นดูคนทั้งปวงไม่ฆ่าเสียแล้วจะปล่อยไปเอาบุญ จึงสั่งให้เอาเหล้าเข้ามาให้กินแล้วก็ให้ปล่อยไป ทหารเบ้งเฮ๊กครั้นรอดจากความตายก็ดีใจ คิดถึงคุณขงเบ้งนักจึงกราบลงแล้วก็ลาไป
ขงเบ้งครั้นปล่อยทหารเบ้งเฮ๊กไปแล้ว จึงสั่งให้เอาตัวเบ้งเฮ๊กเข้ามาขงเบ้งจึงว่า เหตุใดเบ้งเอ๊กจึงดูหมิ่นยกล่วงไปตีเอาเมืองเองเฉียง ซึ่งเปน
