ไปให้ดูทุกค่าย ที่ไว้อาวุธแลเสบียงอาหารนั้นเราเห็นสิ้น เราคิดว่าจะให้เจ้าเอาหน่องาเครื่องทองเงินให้ทหารสักร้อยหนึ่ง คุมของข้ามไปให้ขงเบ้งๆก็จะไว้ใจ ข้าจะคุมทหารติดตามเข้าไปเจ้าคอยดูการ เห็นเรารบข้างนอกเข้าไป แล้วก็รบขึ้นข้างในให้อลหม่าน เห็นขงเบ้งก็จะละล้าละลังจะแพ้แก่เรา เบ้งฮิวได้ฟังดังนั้นก็เห็นชอบด้วย แล้วจัดสิ่งของกับทหารร้อยหนึ่งก็ข้ามไปตามสั่ง ครั้นถึงพอพบม้าต้ายคุมทหารเที่ยวตะเวนอยู่ จึงบอกว่าเบ้งเฮ๊กให้เราผู้น้องคุมสิ่งของมาให้ขงเบ้ง ม้าต้ายครั้นแจ้งดังนั้นแล้ว ก็เอาเนื้อความเข้าไปบอกขงเบ้งๆ นั่งปฤกษาการศึกอยู่กับม้าเจ๊กลิคีเจียวอ้วนปี่ฮุยสี่คน ครั้นได้ฟังดังนั้นจึงว่ากับม้าเจ๊กว่า เบ้งฮิวเอาของมาให้เราครั้งนี้ ท่านเห็นว่ามันจะทำประการใด ม้าเจ๊กจึงตอบว่าข้าพเจ้าจะบอกนั้นไม่ได้จะขอเขียนเปนหนังสือให้ท่าน แล้วก็เขียนหนังสือยื่นให้ขงเบ้งๆดูหนังสือแล้วตบมือหัวเราะ จึงว่าต้องกับความคิดข้าแล้ว จึงให้หาอุยเอี๋ยนอองเป๋งม้าต๋งกวนสกเข้ามา แล้วค่อยกระซิบสั่งว่า ท่านห้าคน จงจัดแจงค่ายไว้ทางเข้าทางออกให้ดี แล้วละค่ายเสียคุมทหารออกไปตั้งซุ่มเปนกองๆไว้ในป่า ถ้าเห็นเบ้งเฮ๊กยกมาปล่อยให้เข้ามาถึงค่ายแล้ว ชวนกันรบกระหนาบเข้ามา ม้าต้ายนั้นให้ทำอาการเหมือนทหารเบ้งเฮ๊กขี่เรือคอยอยู่ ถ้าเห็นทัพแตกแล้วก็ให้เอาเรือเข้าไปคอยรับจับเอาตัวเบ้งเฮ๊กมาให้ได้ อันลิคีนั้นให้แต่งโต๊ะเหล้าเข้าประกอบด้วยยาเบื่อเมายกเข้าไปให้กิน ถ้าเห็นเมาสิ้นสมประดีแล้ว ให้ถอยออกไปจากค่าย นายทัพนายกองทั้งปวงได้ยินดังนั้นแล้วก็ไปทำตามสั่ง
หน้า:Sam Kok 1928 (4).djvu/37
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
1563
เรื่องสามก๊ก