ไต้อ๋องรู้ดังนั้นก็ออกมารับเบ้งเฮ๊กเข้าไปในค่ายคำนับกันตามธรรมเนียมแล้ว เบ้งเฮ๊กก็เล่าเนื้อความทั้งปวงให้ฟังทุกประการ
โตสู้ไต้อ๋องจึงว่าท่านอย่าวิตกเลย ถ้าทหารขงเบ้งยกตามมาถึงที่อันนี้ แต่คนหนึ่งไม่ให้เหลือกลับไปได้ ถึงขงเบ้งก็จะให้สิ้นชีวิตร์อยู่กับที่นี้ เบ้งเฮ๊กได้ฟังดังนั้นก็มีความยินดีนัก แล้วถามว่าท่านจะทำกลอุบายประการใด
โตสู้ไต้อ๋องจึงว่าเขาอิมตองสันนี้ มีทางจำเภาะเข้ามาได้ทางทิศตวันออกซึ่งท่านมานั้นราบคาบ น้ำกินก็บริบูรณ์แต่เปนทางแคบล้วนก้อนสิลาแลต้นไม้ใหญ่ ข้าพเจ้าจะล้มต้นไม้ขนก้อนสิลาทับเสียมิให้ขงเบ้งยกขึ้นมาได้ แม้จะย้ายไปเดินทางตวันตกก็เปนทางกันดารคับแคบ ทั้งงูร้ายก็ชุมจำเภาะเดินได้ต่อเวลาตวันบ่าย ครั้นเวลาพลบคํ่าแล้ว งูร้ายก็ออกเที่ยวพ่านอยู่จนเวลาตวันเที่ยง ทั้งขัดสนด้วยน้ำจำเภาะมีแต่น้ำร้ายสี่ธาร
ธารหนึ่งชื่อว่าแอสวนแม้นผู้ใดไม่ทันรู้ตักมากิน ก็เปนใบ้ถึงกำหนดเจ็ดวันตาย ธารสองชื่อเบียดสวนน้ำในธารนั้นร้อน แม้นลงอาบแลกินก็พุพองเปื่อยพังจนถึงกระดูก ธารสามชื่อเฮดสวน สีน้ำนั้นดำ ถ้าผู้ใดลงอาบแลกินตัวก็ดำเหมือนไฟไหม้ เจ็บปวดเปนกำลังจนขาดใจตาย ธารสี่ชื่อยิวสวนนํ้านั้นเย็นสีขาว ถ้าผู้ใดตักมากินตกถึงฅอก็ขาดใจตาย ในทางนั้นก็เงียบสงัด จะได้มีสิงห์สัตว์นกหกหามิได้ ต่อพ้นธารนั้นขึ้นมาจึงถึงแดนงูร้าย เมื่อครั้งพระเจ้าฮั่นเบ้งเต้ได้สมบัตินั้น ม้าอ้วนนายทหารยกกองทัพไปตีเมืองเกาจี ม้าอ้วนมีสติปัญญาหลักแหลมรู้การ
