นัก ถ้าบุญพระเจ้าเล่าเสี้ยนจะเปนใหญ่ ตัวข้าพเจ้าจะได้ช่วยทำนุบำรุงอยู่ ขอเทพยดาจงโปรดให้ทานชีวิตร์สัตว์ทั้งปวงด้วย ถ้าพระเจ้าเล่าเสี้ยนหาบุญไม่แล้ว จงบันดาลให้ข้าพเจ้าขงเบ้งผู้เปนคนอาภัพนี้ตายเสียเถิด อย่าให้มีชีวิตร์อยู่ดูหน้าคนสืบไปเลย
ครั้นเวลาเช้าทหารเข้าไปบอกขงเบ้งว่า บ่อซึ่งขุดไว้นั้นน้ำขึ้นเต็มทุกบ่อ ขงเบ้งได้ฟังดังนั้นก็ดีใจจึงให้ทหารกินน้ำสำเร็จแล้ว ก็ยกไปเขาอิมตองสันให้ตักน้ำนั้นไปเปนลำเลียง ฝ่ายทหารซึ่งคอยเหตุจึงเอาเนื้อความมาบอกเบ้งเฮ๊กว่า บัดนี้ขงเบ้งยกทหารล่วงทางตวันตกเข้ามาได้แล้ว เบ้งเฮ๊กได้ยินดังนั้นก็ตกใจ โตสู้ไต้อ๋องจึงว่าแก่เบ้งเฮ็กว่า ท่านอย่าเพ่อวิตกเนื้อความซึ่งว่านี้ยังไม่เห็นสม ข้าพเจ้าจะดูให้เห็นประจักษ์แก่ตาก่อน
โตสู้ไต้อ๋องก็ยืนดูบนยอดเขา เห็นขงเบ้งยกใกล้เข้ามาแล้ว เห็นทหารหาบขนน้ำเข้าเปนอันมาก โตสู้ไต้อ๋องคิดสงไสยนักจึงกลับลงมาว่าแก่เบ้งเฮ๊กว่า ขงเบ้งยกมาได้จริงแล้ว ข้าพเจ้าเห็นประหลาดนักชะรอยเทพารักษ์จะบอกแก่ขงเบ้งเปนแน่
เบ้งเฮ๊กจึงว่าถ้ากระนั้น ข้าพเจ้ากับเบ้งฮิวสองคนพี่น้องจะลาท่านออกสู้รบกับขงเบ้งกว่าจะสิ้นชีวิตร์ลงกับที่ มิให้ทหารจับมัดไปให้ขงเบ้งดูหน้าอิกแล้ว โตสู้ไต้อ๋องจึงว่าตัวท่านกับข้าพเจ้าเปนพวกเดียวกัน แม้ท่านเสียแก่ขงเบ้งแล้ว ถึงตัวข้าพเจ้ากับสมัคพรรคพวกทั้งปวงขงเบ้งก็จะไม่ไว้ชีวิตร์แล้ว โตสู้ไต้อ๋องก็ฆ่าโคกระบือเลี้ยงสุราทแกล้วทหารทั้งปวง จัดแจงจะยกออกรบกับขงเบ้ง พอทหารเข้ามาบอกว่าเอียวหองซึ่งเปน