นายใหญ่อยู่เขางินติสัน ยกทหารสามหมื่นมาช่วย โตสู้ไต้อ๋องได้ฟังดังนั้นก็ดีใจ จึงออกมารับคำนับกันตามธรรมเนียม แล้วพาทหารกับเอียวหองเข้ามาที่อยู่
เอียวหองจึงอวดว่า บุตร์ข้าพเจ้าห้าคนนี้มีสติปัญญาแลฝีมือเข้มแขงนัก แล้วทหารข้าพเจ้าก็มีกำลังกล้าหาญใส่เกราะเหล็กเสมอทุกตัวคน แม้นขงเบ้งยกทหารร้อยหมื่นเข้ามา แต่กำลังข้าพเจ้าจะขออาษาเอาไชยชะนะให้ได้ แล้วก็เรียกบุตร์ห้าคนเข้ามาคำนับโตสู้ไต้อ๋องกับเบ้งเฮ๊กเห็นบุตร์เอียวหองรูปร่างคมสันมีสง่าเหมือนเสืออันร้ายก็มีความยินดีนัก ก็แต่งโต๊ะให้เอียวหองกับบุตร์ห้าคนนั้นเสพย์สุราด้วยกัน
ขณะเมื่อเสพย์สุราอยู่นั้น เอียวหองแกล้งทำเมาสำแดงฤทธิ์ต่างๆรำเพลงโล่เพลงทวนโลดโผนทำสง่าว่า ถ้าขงเบ้งมาเราจะตัดศีศะด้วยเพลงอาวุธอันนี้ พอหญิงสิบคนซึ่งเอียวหองคิดกลเตรียมมานั้น สยายผมเดินตบมือทำเพลงเข้ามา เอียวหองจึงให้บุตร์เอาจอกสุราคนละจอก เข้าไปคำนับเบ้งเฮ๊กเบ้งฮิว เบ้งเฮ๊กเบ้งฮิวมิได้แจ้งในกลเอียวหอง ก็รับจอกสุราแหงนหน้าขึ้นจะกิน เอียวหองตวาดขึ้นตามสัญญา บุตร์เอียวหองก็กลุ้มกันเข้าจับมัดเบ้งเฮ๊กเบ้งฮิว โตสู้ไต้อ๋องเห็นดังนั้นก็ตกใจกระยับตัวขึ้นจะวิ่งหนี เอียงหองก็รวบเอาตัวมัดไว้ หญิงสิบคนก็วิ่งเข้าช่วยมัดเบ้งเฮ๊ก
เบ้งเฮ๊กจึงว่าแก่เอียวหองว่า ท่านกับเราก็มิได้มีสาเหตุทำผิดสิ่งใดต่อกัน แลท่านมาทำร้ายแก่เรานี้หาประโยชน์ไม่ นานไปท่านก็จะได้ความเดือดร้อน เอียวหองจึงว่ามหาอุปราชเมืองเสฉวน เปนคนมีเม็ตตา
