ประการหนึ่งในเมืองงินแขนั้น มิได้มีกฎหมายเปนอย่างธรรมเนียมเหมือนหัวเมืองทั้งปวง ถ้ากระทำผิดให้เจ้าเมืองขัดเคืองแล้วก็ให้เอาตัวไปฆ่าเสีย ถึงมาทว่าหญิงชายในเมืองนั้นจะทำละเมิดนอกคำบิดามารดาสามีก็มิได้มีโทษ อนึ่งถ้าฝนตกไม่บริบูรณขัดสนด้วยเข้าปลาอาหาร ชาวเมืองทั้งปวงก็เอาเนื้อแลช้างกินเลี้ยงชีวิตร์
ฝ่ายเบ้งเฮ๊กครั้นมาถึงเมืองงินแข ส้องสุมได้ทหารประมาณพันเสศ เบ้งเฮ๊กจึงว่าแก่ทหารทั้งปวงว่า เราทำศึกมากับขงเบ้งก็เสียทีได้ความอับประยศเปนหลายครั้ง ท่านทั้งปวงซึ่งมีสติปัญญาจงช่วยเราคิดบ้าง ทำไฉนจะได้ไชยชะนะขงเบ้ง ตั้วไหลน้องภรรยาเบ้งเฮ๊กจึงว่า แม้นขงเบ้งยกติดตามมาข้าพเจ้าจะขออาษาแก้แค้นให้จงได้ เบ้งเฮ๊กจึงถามว่าท่านจะคิดอ่านทำประการใด
ตั้วไหลจึงว่าบกลกไต้อ๋องเจ้าเมืองปัดหลับต๋อง ข้างทิศตวันตกเมืองเรานี้มีความรู้เชี่ยวชาญ ถ้าขึ้นช้างร่ายมนต์แล้ว จะเรียกให้เกิดลมพยุพัดให้ก้อนสิลากระเด็นถูกข้าศึก แลเรียกสัตว์ร้ายต่างๆมาก็ได้ แล้วมีปีศาจสามหมื่นติดตามให้ใช้สอยมิได้ขาด ขอให้ท่านแต่งหนังสือไปฉบับหนึ่ง กับสิ่งของเครื่องบรรณาการจงมาก ข้าพเจ้าจะไปหาบกลกไต้อ๋องอ้อนวอนให้ยกทหารมาช่วยท่านเห็นการเราจะสำเร็จ
เบ้งเฮ๊กได้ฟังดังนั้นก็เห็นด้วย จึงเขียนหนังสือแจ้งเนื้อความทั้งปวงกับสิ่งของให้ตั้วไหลๆคำนับลาเบ้งเฮ๊กไป แล้วเบ้งเฮ๊กจึงให้โตสู้ไต้อ๋องคุมทหารไปอยู่รักษาเมืองสำกั๋ง
