กา, นก ตัว ดำ เที่ยว หา กิน อยู่ ริม บ้าน. อนึ่ง เปน ภาชะนะ สำหรับ ใส่ น้ำ ต้ม บ้าง. อนึ่ง ทำ เป็น สำคัญ อย่าง นี้ ๋ บ้าง.
กาโก ฯ เปน ศรับท์ แปล ว่า กา. กากะ ฯ คำ ไทย ส่า กา, นก ตัว ดำ นั่น เอง. กาขาว, กา เผือก, แต่ ตาม ทรรมดา มัน นั้น ตัว ศี ดำ. กา บอก ข่าว, นก ตัว ดำ ทำ อาการ ร้อง กอก แกก ๆ, เหมือน จะ บอก ข่าว ต่าง ๆ. กาคะนา ฯ ชื่อ สัตว มี ใน เรื่อง สิบ สองเหลี่อม นั้น. อนึ่ง ว่า หมู่ กา.
กา เงิน, ภาชนะ สำหรับ ใส่ น้ำ, ทำ ด้วย เงิน, เหมือน อย่าง พวก ขุน นาง ใช้ นั้น.
กา ตะกั่ว, ภาชะนะ สำหรับ ใส่ น้ำ, ทำ ด้วย ตะกั่ว, เหมือน อย่าง กา ใส่ น้ำ กาแฝ่ เปน ต้น นั้น. กา ต้ม น้ำ, คือ กา เปน ภาชนะ ต้ม น้ำ. กา ทอง ขาว, ภาชะนะ สำหรับ ใส่ น้ำ, ทำ ด้วย ทอง ขาว. กา ทอง คำ, ภาชะนะ สำหรับ ใส่ น้ำ, ทำ ด้วย ทอง คำ, สำหรับ จ้าว แล คน มี วาศนา มาก ใช้. กา ทอง แดง, สำหรับ ใส่ น้ำ บ้าง, ต้ม น้ำ บ้าง, ทำ ด้วย ทอง แดง. กา ทอง เหลือง, ภาชะนะ สำหรับ ใส่ น้ำ, ทำ ด้วย ทอง เหลือง. กา น้ำ, ภาชะนะ สำหรับ ใส่ น้ำ กิน, เหมือน อย่าง กา เงิน เปน ต้น. ก๋า, คือ คน เก่ง ไม่ กลัว ใคร, กิน เล่า เมา เที่ยว หร้า อยู่ กลาง ถนน เปน ต้น.
กากี ฯ ชื่อ หญิง ใน เรื่อง นิทาน แต่ ก่อน, มี หลาย เล่ม.
กาแก, นก ตัว ดำ เล็ก กว่า กา, ร้อง เสียง ดัง แก ๆ.
กากะนึก ฯ คือ ทรัพย์ นอ้ย ไม่ ถึง เฟื้อง. เรา เปน คน จน มี ทรัพย์ อยู่ กากะนึก หนึ่ง เท่า นั้น.
กากะทึง ฯ เปน ชื่อ ต้น ไม้ อย่าง หนึ่ง, ดอก มัน คล้าย ๆ กับ ดอก สาระพี.
กากะบาท ฯ แปล ว่า ตีน กา, เขียน ไว้ อย่าง นี้ ๋ เปน สำคัญ ว่า ค่ำ ตก ใน ที่ นั้น. อนึ่ง เรียก ว่า ไม้ จัตวา
กา ขีด ไว้, คือ ขีด ไว้ อย่าง นี้ ๋, เรา จะ ขีด ไว้ เปน สำคัญ เช่น นี้ -:-.
กาณะ ฯ คำ ไท ว่า ตา บอด, คือ ตา มืด ตา เหน ไม่ ได้.
กา ฝาก, ต้น ไม้ อย่าง หนึ่ง, มัน งอก ขึ้น ติด อยู่ กับ กิ่ง ไม้ ต่าง ๆ.
กาแฝ่, ต้น ไม้ อย่าง หนึ่ง, มา แต่ เมือง นอก, เม็ด มัน ต้ม น้ำ ร้อน กิน, คล้าย กับ ใบ ชา.
กาเฟือง, คือ กา น้ำ ที่ ทำ ด้วย ทอง เหลือง บ้าง เปน ต้น, ทำ เปน เฟือง ๆ นั้น.
กามาพะจร ฯ ชื่อ สวรรค์ ๖ ชั้น, บุคล กระทำ การ กุศล มี ศิล แล ทาน เปน ต้น, ไท ถือ ว่า ได้ ไป บังเกิด ใน ชั้น กามาพะจร สวรรค์ ชั้น ใด ชั้น หนึ่ง นั้น.
กาเมสุ ฯ แปล ว่า ใน กาม ทั้งหลาย.
กาเมสุมิจฉาจาร ฯ ประพฤษดิ์ ผิด ใน ความ ปราถนา, คือ ล่วง ประ เวณีย์ ผัว เมีย เขา นั้น.
กาโม ฯ ความ อยาก ได้, คือ ใจ คิด ใคร่ ได้ นั้น.
กามะ ฯ ว่า ความ ใคร่ ได้.
กามะตันหา ฯ ใจ ปราถนา อยาก ได้ สิ่ง ของ ทั้งปวง, ใคร่ อยาก ได้.
กามะคิเลศ ฯ คือ อยาก ได้ ใน เรื่อง ของ ที่ จะ กระทำ ให้ ใจ เศร้า หมอง นั้น.
กามภพ ฯ ว่า อยาก ไป บังเกิด ใน โลกย์ ต่าง ๆ.
กามะพฤกษ ฯ ต้น ไม้ เปน ที่ ให้ สม ปราถนา.
กามคุณ ฯ ใจ ปราถนา รูป, เสียง, กลิ่น, รศ, ถูก ต้อง ด้วย กาย.
กามราค ฯ ใจ อยาก เสพ เมถุน, จะ ไคร่ ได้ ความ คำนัด.
