อักขราภิธานศรับท์/บทที่ 36
ฦๅ, คือ ระบือข่าวฤๅความอันใด ๆ เปนต้นว่าการศึกสงครามเปนต้นนั้น.
ฦๅกะฉ่อน, คือ ฦๅสะท้อน, คนได้ฟังความปัจจุบันนะเหตุที่บังเกิดขึ้นไนเร็ว ๆ, พูจเล่าฦๅสะท้อนเปนต้นนั้น.
ฦๅกันมา, คือ เขาเล่าต่อ ๆ กันมาอื้ออึง, คนไดยินความอันใด แลพูจจาเล่ากันต่อ ๆ มานั้น.
ฦๅขะจร, คือ เล่ากันด้วยเสียงดัง ๆ ไม่ค่อยซุบซิบ จึ่งเรียกว่า ฦๅ.
ฦๅข่าว, คือ เขาพูจจาเล่าความอันใดอันหนึ่ง, ที่เปนปัจจุบันนะเหตุบังเกิดขึ้นนั้น.
ฦๅชา, คำ ฦๅ นั้นอะธิบายเช่นว่าแล้ว, แต่คำ ชา นั้นเปนคำสร้อย.
ฦๅดี, คือ คำเล่าความชอบของคนที่มีความชอบ, แต่เขาพูจอึง ๆ ดัง ๆ ไม่ต้องซ่อน, ว่า คนนั้นเขาดีเปนต้น
ฦๅทั่ว, คือ ความเขาพู⟨จ⟩จาบอกเล่ากันตลอดจบเมืองจบประเทศต่าง ๆ นั้น.
ฦๅไป, คือ ความเกิดขึ้นที่นี่, แลเขาพูจจาเล่ากันต่อ ๆ ไป.
ฦๅมา, คือ ความเกิดขึ้นที่อื่นเขาเล่าอื้ออึง, ตลอดมาจนถึงที่เบาอยู่นั้น.
ฦๅเล่า, คือ เล่าระบือข่าวปัจจุบันนะเหตุต่อ ๆ กันนั้นว่า่ ฦๅเล่ากัน.
ฦๅออกอึง, คือ ฦๅเล่ากันอื้ออึงคะนึง, เช่น มีของปลาด มีช้างเผือก เปนต้นนั้น.