อักขราภิธานศรับท์/บทที่ 36
ฦๅ, คือระบือข่าวฤๅความอันใด ๆ เปนต้นว่าการศึกสงครามเปนต้นนั้น.
ฦๅกะฉ่อน, คือฦๅสะท้อน, คนได้ฟังความปัจจุบันนะเหตุที่บังเกิดขึ้นไนเร็ว ๆ, พูจเล่าฦๅสะท้อนเปนต้นนั้น.
ฦๅกันมา, คือเขาเล่าต่อ ๆ กันมาอื้ออึง, คนไดยินความอันใด แลพูจจาเล่ากันต่อ ๆ มานั้น.
ฦๅขะจร, คือเล่ากันด้วยเสียงดัง ๆ ไม่ค่อยซุบซิบ จึ่งเรียกว่าฦๅ.
ฦๅข่าว, คือเขาพูจจาเล่าความอันใดอันหนึ่ง, ที่เปนปัจจุบันนะเหตุบังเกิดขึ้นนั้น.
ฦๅชา, คำฦๅนั้นอะธิบายเช่นว่าแล้ว, แต่คำชานั้นเปนคำสร้อย.
ฦๅดี, คือคำเล่าความชอบของคนที่มีความชอบ, แต่เขาพูจอึง ๆ ดัง ๆ ไม่ต้องซ่อน, ว่าคนนั้นเขาดีเปนต้น.
ฦๅทั่ว, คือความเขาพู⟨จ⟩จาบอกเล่ากันตลอดจบเมืองจบประเทศต่าง ๆ นั้น.
ฦๅไป, คือความเกิดขึ้นที่นี่, แลเขาพูจจาเล่ากันต่อ ๆ ไป.
ฦๅมา, คือความเกิดขึ้นที่อื่นเขาเล่าอื้ออึง, ตลอดมาจนถึงที่เบาอยู่นั้น.
ฦๅเล่า, คือเล่าระบือข่าวปัจจุบันนะเหตุต่อ ๆ กันนั้นว่าฦๅเล่ากัน.
ฦๅว่า, เปนคำพูจว่าเขาฦๅว่า, เขาได้ช้างเผือกเปนต้น.
ฦๅออกอึง, คือฦๅเล่ากันอื้ออึงคะนึง, เช่นมีของปลาด มีช้างเผือก เปนต้นนั้น.