นิทานอีสป/นิทานที่ 34

by พระยาเมธาธิบดี (สาตร สุทธเสถียร)

นิทานที่ ๓๔ เรื่อง กบเลือกนาย

ยังมีกบฝูงหนึ่งอาศัยอยู่ในบึงใหญ่ อยู่มา กบฝูงนั้นอยากจะหานายไว้คุ้มครองป้องกันตัว จึงไปร้องทุกข์แก่เทวดาขอให้หานายส่งมาให้ ฝ่ายข้างเทวดาเมื่อเล็งเห็นความโง่เขลาของกบก็ทิ้งขอนไม้ขอนใหญ่ลงไปในบึง เสียงดังสะท้านและน้ำกระเพื่อมเป็นระลอก ทำให้พวกกบตื่นตกใจเป็นอลหม่าน เมื่อเสียงสงบลงแล้ว มีกบกล้าตัวหนึ่งว่ายน้ำเข้าไปมองดู เห็นขอนไม้ลอยน้ำ

อยู่ก็ดีใจ กลับออกมาบอกเพื่อนว่า เทวดาส่งนายลงมาให้แล้ว กบเหล่านั้น ในชัันแรก ก็ยังขยาด ไม่กล้าจะเข้าไปใกล้เคียงขอนไม้นัก ครั้นภายหลัง ก็เจนเข้าทุกที ๆ จนพากันขึ้นไปปีนป่ายอาศัยเกาะนั่งนอนบนขอนไม้ได้ความสุขสบาย อยู่มามิช้ามินาน กบฝูงนั้นเกิดความเบื่อหน่าย เห็นว่า ขอนไม้ได้แต่ลอยน้ำอยู่เฉย ๆ ไม่สามารถที่จะแผ่อำนาจในการคุ้มครองตนได้อย่างไร จึงพากันไปร้องแก่เทวดาขอเปลี่ยนนายให้แก่ตนใหม่ให้มีฤทธิ์เดชให้มาก ฝ่ายเทวดาขัดใจขึ้นมา จึงปล่อยนกกระสาลงมาให้เป็นนาย นกกระสาก็จับกบกินเสียทุกวัน ๆ จนหมดกบฝูงนั้น

***

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความทะเยอทะยานอยากได้ไม่รู้จักประมาณ ย่อมเป็นการหาภัยใส่ตัวเอง