พระคาถาชินบัญชร
พระคาถาชินบัญชร ฉบับบาลี
แก้ไขตั้ง นโม 3 จบก่อน
ปุตตะกาโม ละเภ ปุตตัง ธะนะกาโม ละเภ ธะนัง อัตถิกาเย กายะ ญายะ เทวานัง ปิยะตัง สุตะวา
อิติปิโส ภะคะวา ยะมะราชาโน ท้าวเวสสุวัณโณ มะระณัง สุขัง อะระหัง สุคะโต นะโมพุทธายะ
๑.ชะยาสะนากะตา พุทธา เชตะวา มารัง สะวาหะนัง จะตุสัจจาสะภัง ระสัง เยปิวิงสุ นะราสะภา
๒.ตัณหังกะราทะโย พุทธา อัฏฐะวีสะติ นายะกา สัพเพ ปะติฏฐิตา มัยหัง มัตถะเถเต มุนิสสะรา
๓.สีเส ปะติฏฐิโต มัยหัง พุทโธ ธัมโม ทะวิโลจะเน สังโฆ ปะติฏฐิโต มัยหัง อุเร สัพพะคุณากะโร
๔.หะทะเย เม อะนุรุทโธ สารีปุตโต จะทักขิเณ โกณฑัญโญ ปิฏฐิภาคัสมิง โมคคัลลาโน จะวามะเก
๕.ทักขิเณ สะวะเน มัยหัง อาสุง อานันทะราหุโล กัสสะโป จะ มะหานาโม อุภาสุง วามะโสตะเก
๖.เกสันเต ปิฏฐิภาคัสมิง สุริโย วะ ปะภังกะโร นิสินโน สิริสัมปันโน โสภิโต มุนิปุงคะโว
๗.กุมาระกัสสะโป เถโร มะเหสี จิตตะวาทะโก โส มัยหัง วะทะเนนิจจัง ปะติฏฐาสิ คุณากะโร
๘.ปุณโณ อังคุลิมาโลจะ อุปาลี นันทะสีวะลี เถรา ปัญจะ อิเม ชาตา นะลาเฏ ติละกา มะมะ
๙.เสสาสีติ มะหาเถรา วิชิตา ชินะสาวะกา เอเตสีติ มะหาเถรา ชิตะวันโต ชิโนระสา ชะลันตา สีละเต เชนะ อังคะมังเคสุ สัณฐิตา
๑๐.ระตะนัง ปุระโต อาสิ ทักขิเณ เมตตะสุตตะกัง ธะชัคคัง ปัจฉะโต อาสิ วาเม อังคุลิมาละกัง
๑๑.ขันธะโมระปะริตตัญจะ อาฏานาฏิยะสุตตะกัง อากาเส ฉะทะนัง อาสิ เสสา ปาการะสัณฐิตา
๑๒.ชินาณาวะระสังยุตตา สัตตะปาการะลังกะตา วาตะปิตตาทิสัญชาตา พาหิรัชฌัตตุปัททะวา
๑๓.อาสิเสสา วินะยัง ยันตุ อะนันตะชินะเตชะสา วะสะ โต เม สะกิจเจนะ สะทา สัมพุทธะปัญชะเร
๑๔.ชินะปัญชะระมัชฌัมหิ วิหะรันตัง มะฮีตะเล สะทา ปาเลนตุ มัง สัพเพเต มะหาปุริสาสะภา
๑๕.อิจเจวะมันโต สุคุตโต สุรักโข ชินานุภาเวนะ ชิตุปัททะโว ธัมมานุภาเวนะ ชิตาริสังโฆ สังฆานุภาเวนะ ชิตันตะราโย สัทธัมมานุภาวะปาลิโต จะรามิ ชินะปัญชะเรติ
(ฉบับภาษาไทยบางฉบับ มีอีก ๑ บรรทัดว่า)
เอตาสีติ มะหาเถรา ชิตะวันโต ชิโนระสา
พระคาถาชินบัญขชร ฉบับร้อยกรอง
แก้ไขข้าฯขอเชิญเสด็จ พระสรรเพชญ์พุทธองค์ นราสภาทรง พิชิตมารและเสนา
ยี่สิบแปดพระองค์ นายกสงฆ์ทรงสมญา ตัณหังกรเป็นต้นมา ทรงดื่มแล้วซึ่งรสธรรม
จตุสัจอันประเสริฐ ทรงคุณเลิศดิลกล้ำ ยอดบุญพระคุณนำ ยิ่งเทพไท้ไตรวิชชา
โปรดรับประทับทรง ณ ที่ตรงกระหม่อมข้าฯ พระพุทธเจ้าสา- ธุ ประณม บังคมเชิญ
ขอให้พระพุทธะ สักกยะพระจำเริญ ประทับบนเศียรเทอญ ปราชญ์สรรเสริญพระบารมี
ขอให้พระธรรมะ อริยะวิสุทธิ์ศรี ประทับจักขุนทรีย์ ให้ข้ามีปัญญาญาณ
ขอให้พระสังฆะ วิสุทธะคณาจารย์ สถิตประดิษฐาน อุระข้าอย่ารู้ไกล
ให้พระอนุรุทธ์ บริสุทธิ์อยู่หทัย พระสารีบุตรไพ- โรจนัย ณ เบื้องขวา
เบื้องหลังพระโกณฑัญ- ญะสถิตจิตตสา เบื้องซ้ายพระโมคคัลลา ณ สถิต สถาพร
หูขวาพระอานนท์ ประชุมชนประนมกร พระราหุลอุดมพร สถิตร่วมจรัญญา
หูซ้ายพระกัสสป นิราศภพกิตติมา คู่กับพระมหา นามะสถิตประดิษฐาน
พระพุทธโสภิต ผู้เรืองฤทธิ์อุดมญาณ จอมมุนีวีระหาญ ไตรวิชชาประภากร
ดุจดวงพระอาทิตย์ แรงร้อยฤทธิ์พันแสงศร สถิตเกศอุดมกร ปัจฉิมภาคพิบูลพรรณ
พระกุมาระกัสสป ผู้เจนจบวจีสัณห์ บ่อบุญคุณานันท์ สถิตโอษฐ์อลังการ
ขอให้พระปุณณะ เถระพระอังคุลิมาร พระอุบาลีศานต์ พระนันทะพระสิวลี
บรรจบเป็นเบญจะ พระเถระผู้เรืองศรี สถิตอยู่นลาฏมี เสน่ห์ดีไมตรีตาม
แปดสิบพระสาวก มนต์สาธกผู้เรืองนาม เรืองเดชทุกโมงยาม ด้วยสีลาธิคุณคง
สถิตทั่วทุกส่วนกาย ทั้งน้อยใหญ่ประทับทรง เป็นคุณจำเริญมง- คละเลิศประเสริฐศรี
ขอเชิญพระปริตร อันศักดิ์สิทธิ์ในแดนตรี เมตตาและปรานี บริรักษ์นิราศภัย
เบื้องหน้ารัตนสูตร ธรรมาวุธอันเกรียงไกร ทักษิณอันฤาชัย เมตตสูตรพระพุทธมนต์
ปัจฉิมธชัคคสูตร พุทธาวุธวิเศษล้น อุดรมหามนต์ อังคุลิมาละสูตรเสริม
ขันธโมระปริตร ดังจักรกฤชประสิทธิ์เฉลิม อาฏานาฏสูตรเติม พระขรรค์เพชรเผด็จมาร
เพดานกั้นมารอากาศ ให้ปลาตเกษมศานต์ อีกให้เป็นปราการ กำแพงแก้วกำจัดภัย
ทวารบถกลดเจ็ดชั้น ดำรงมั่นเดโชชัย พระชินราชประสาทให้ เป็นเกราะใหญ่คุ้มครองตน
ด้วยเดชพระชินศรี เรืองฤทธีมหิทธิดล ขจัดภัยทุกแห่งหน ทั้งวิบัติอุปัทวา
ทั้งภายนอกและภายใน เกิดเป็นภัยไม่นำพา เพียงลมร้ายพัดไปมา ไม่บีฑาอย่าอาวรณ์
เมื่อข้าฯสวดพระสูตร พระสัมพุทธบัญชร สูงสุดพุทธพร ในพื้นเมทนีดล
กลางชินบัญชร คุณากรกิตติพล หวังใดได้เป็นผล จากกุศลสาธยาย
ขอมวลมหาบุรุษ หน่อพระพุทธฤาสาย รักษาข้าฯอย่าคลาย ตลอดกาลนิรันดร
อีกเวทมนตร์ดลคาถา ที่มวลข้าฯประนมกร เล่าเรียนเพียรว่าวอน อนุสรณ์ตลอดมา
เป็นคุณคุ้มครองดี อย่าให้มีซึ่งโรคา เป็นคุณช่วยรักษา สรรพภัยไม่แผ้วพาน
อานุภาพพระชินะ อุปัทวะอย่ารู้หาญ ห่างไกลไม่ระราน ประสบงานสวัสดี
อานุภาพพระธรรมะ ให้ชำนะความอัปรีย์ ห่างไกลคนใจผี กาลกิณีไม่กล้ำกราย
อานุภาพพระสังฆะ ให้ชำนะอันตราย ไม่เห็นคนใจร้าย ไม่มั่นหมายมาราวี
อานุภาพพระสัทธรรม ทุกเช้าค่ำรักษาศรี จำรัสจำเริญดี ร่มพระศรีชินบัญชร
พระคาถาชินบัญชร ฉบับย่อ
แก้ไขชินะปัญชะระ สัพปุริวาณัง รักขะตุสัพพะทา
ภาวนา 10 จบ