พระราชบัญญัติยกเลิกกฎหมายว่าด้วยการห้ามนำเข้าฯ สินค้าฯ สาธารณรัฐประชาชนจีน พ.ศ. ๒๕๑๘

แม่แบบผิดพลาด: มีการลบช่องที่ไม่ได้ใช้ออก โปรดเติมกลับเข้าไป (โปรดดูเอกสารกำกับแม่แบบ)


พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้ประกาศว่า

Seal of the Royal Command of Thailand
Seal of the Royal Command of Thailand


พระราชบัญญัติ


ยกเลิกกฎหมายว่าด้วยการห้ามนำเข้าและจำหน่าย


และการผ่อนผันให้จำหน่ายซึ่งสินค้าที่ผลิตหรือมีกำเนิด


ในสาธารณรัฐประชาชนจีน


พ.ศ. ๒๕๑๘


_______________


ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.


ให้ไว้ ณ วันที่ ๑๙ มกราคม พ.ศ. ๒๕๑๘


เป็นปีที่ ๓๐ ในรัชกาลปัจจุบัน



โดยที่เป็นการสมควรยกเลิกกฎหมายว่าด้วยการห้ามนำเข้าและจำหน่ายและการผ่อนผันให้จำหน่ายซึ่งสินค้าที่ผลิตหรือมีกำเนิดในสาธารณรัฐประชาชนจีน

จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้ โดยคำแนะนำและยินยอมของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ทำหน้าที่รัฐสภา ดังต่อไปนี้



มาตรา ๑

พระราชบัญญัตินี้ ให้เรียกว่า “พระราชบัญญัติยกเลิกกฎหมายว่าด้วยการห้ามนำเข้าและจำหน่ายและการผ่อนผันให้จำหน่ายซึ่งสินค้าที่ผลิตหรือมีกำเนิดในสาธารณรัฐประชาชนจีน พ.ศ. ๒๕๑๘”


มาตรา ๒

พระราชบัญญัตินี้ ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป[1]


มาตรา ๓

ให้ยกเลิก

(๑) ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๕๓ ลงวันที่ ๑๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๐๒

(๒) พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๕๓ ลงวันที่ ๑๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๐๒ พ.ศ. ๒๕๑๖

(๓) พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๕๓ ลงวันที่ ๑๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๐๒ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๑๗

(๔) พระราชบัญญัติผ่อนผันให้จำหน่ายสินค้าที่ห้ามจำหน่ายตามประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๕๓ พ.ศ. ๒๕๐๒



ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ
สัญญา ธรรมศักดิ์
นายกรัฐมนตรี



หมายเหตุ

เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ โดยที่เป็นการสมควรประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๕๓ ลงวันที่ ๑๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๐๒ และพระราชบัญญัติผ่อนผันให้จำหน่ายสินค้าที่ห้ามจำหน่ายตามประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๕๓ พ.ศ. ๒๕๐๒ จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ขึ้น



เชิงอรรถ

แก้ไข
  1. ประกาศใน ราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๙๒/ตอนที่ ๑๓/ฉบับพิเศษ/หน้า ๒๖/๒๒ มกราคม ๒๕๑๘




 

งานนี้ไม่มีลิขสิทธิ์ เพราะเป็นงานตาม แม่แบบผิดพลาด: โปรดระบุประเภทของงานนี้ (ดูวิธีใช้) แห่งพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ของประเทศไทย ซึ่งบัญญัติว่า

"มาตรา 7 สิ่งต่อไปนี้ไม่ถือว่าเป็นงานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้
(1)ข่าวประจำวัน และข้อเท็จจริงต่าง ๆ ที่มีลักษณะเป็นเพียงข่าวสาร อันมิใช่งานในแผนกวรรณคดี แผนกวิทยาศาสตร์ หรือแผนกศิลปะ
(2)รัฐธรรมนูญ และกฎหมาย
(3)ระเบียบ ข้อบังคับ ประกาศ คำสั่ง คำชี้แจง และหนังสือโต้ตอบของกระทรวง ทบวง กรม หรือหน่วยงานอื่นใดของรัฐหรือของท้องถิ่น
(4)คำพิพากษา คำสั่ง คำวินิจฉัย และรายงานของทางราชการ
(5)คำแปลและการรวบรวมสิ่งต่าง ๆ ตาม (1) ถึง (4) ที่กระทรวง ทบวง กรม หรือหน่วยงานอื่นใดของรัฐหรือของท้องถิ่น จัดทำขึ้น"