หน้า:Prachum Kotmai Ratchakan Thi Nueng 2482 (1).djvu/81

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
69
กฎมณเทียรบาล

29

อนึ่ง ชาววังชาวสนมตำรวจในบันดาขานขันหมากแลมิได้ขานขันหมาก โทษหวะปาก ถ้างานพระราชพิทธีแขกเมืองถวายบังคม ฆ่าเสียทังโคต

อนึ่ง ผู้บันดาขานขันหมาก คือ ชาววังตำรวจในชาวสนม มิได้ดูกาละเทสะ แลขานพร้อมกันทีเดียว โทษตัดปาก

30

อนึ่ง ไอยการตำรวจใน ถ้าเสดจ์ขึ้นเฃาแลเข้าถ้ำขน[1] ปรางเข้าพระวิหาร ให้ขุนดาบเข้าค้น แล้วให้ตำรวจในเข้าค้น แล้วให้นายแวงค้น แล้วให้กันยุบาดค้นเล่า เปน ๔ ถ่า จึ่งเชิญเสดจ์ เมื่อเสดจ์ ตำรวจในแนมสองข้าง นายแวงถัด ขุนตำรวจขุนดาบอยู่แต่ข้างล่าง ครั้นเสดจ์ถึงใน ตำรวจในอยู่บานประตูข้างใน นายแวงอยู่บานประตูข้างนอก ขุนดาบอยู่เชิงบันใดเชิงเขา ถ้าเสดจ์แลมีผู้ร้ายคือกระบถแลคนปลอมก็ดี สุนักขเสือหมีโคกระบืองูพิศม์ก็ดี โทษขุนดาบหนึ่ง โทษตำรวจในหนึ่ง โทษนายแวงหนึ่ง ถึงตาย ถ้าเสดจ์ด้วยพระราชทยาน แลฝ่ายในติดไซ้ แลตำรวจในมิได้แห่ ๆ แต่ตำรวจสนมแลหฤๅไทยราชภักดี แลรักษาองคแห่หลัง

31

อนึ่ง ถ้าเสดจ์ทรงม้า แลให้ขุนช้างชาวช้างขี่ช้างไล่ไซ้ ให้ขุนช้างทำคาใส่ฅอ ครั้งหนึ่งให้กราบทูลพระกรรุณาว่าช้างเหลือมือ ถ้ามิฟังแลจำให้ไล่ไซ่ ให้วางจงสิ้นเชิง อย่ารั้ง

ม.ธ.ก.
  1. มีใบบอกแก้คำผิดให้แก้ "ขน" เป็น "ขึ้น" (เชิงอรรถของวิกิซอร์ซ)