ประกาศพระราชบัญญัติและพระราชกำหนดต่าง ๆ รัชกาลที่ 5/เล่ม 1/เรื่อง 17
มารวมอยู่ในศาลพระราชอาญา แลรวม
ศาลแพ่งเกษม ศาลแพ่งไกสี เปนศาลแพ่ง
มีพระบรมราชโองการในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาจุฬาลงกรณ์ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ดำรัสเหนือเกล้าฯ ให้ประกาศทราบทั่วกันว่า
แต่ก่อน ความพระราชอาญาคั่งค้างอยู่ในศาลมีมาก จึงได้ออกประกาศ ลงวันที่ ๑๑ มีนาคม รัตนโกสินทรศก ๑๑๑ ตั้งศาลราชทัณฑ์พิเฉทเพิ่มเติมขึ้นอีกศาลหนึ่ง มีน่าที่ผู้พิพากษาตระลาการเจ้าพนักงานพิจารณาความอาญาเหมือนอย่างศาลพระราชอาญา เพื่อที่จะให้ความปลดเปลื้องแล้วไปไม่ให้คั่งค้างสะสมอยู่ได้ตามกาลเวลา
บัดนี้ มีพระบรมราชประสงค์จะให้ผู้มีน่าที่ทำการณศาลในสนามสถิตย์ยุติธรรมรวบรวมกันทำการตามแบบอันดีให้เปนหลักฐานในราชการสืบไป
เพราะเหตุฉนี้ ตั้งแต่นี้ต่อไป ให้เลิกศาลราชทัณฑ์พิเฉทนั้นเสีย ยกมารวมในศาลพระราชอาญาเปนแห่งเดียวกัน เรียกว่า ศาลพระราชอาญา มีน่าที่สำหรับพิจารณาแลรับฟ้องในคดีความพระราชอาญาทั้งปวงสืบต่อไป
อนึ่ง ศาลแพ่งซึ่งแต่ก่อนแบ่งอยู่เปนสองศาล คือ ศาลแพ่งเกษม ๑ ศาลแพ่งไกสี ๑ ตั้งแต่นี้ต่อไป ให้ทำการรับฟ้องผู้มีอรรถคดีแลพิจารณาพิพากษาคดีความแพ่งทั้งปวงรวมกันเปนศาลแพ่งแห่งเดียวเท่านั้น
ถ้าแลสืบไปภายน่า มีความพระราชอาญาฤๅความแพ่งคั่งค้างมากกว่ากำลังแลเวลาที่ผู้พิพากษาจะทำการแต่ศาลเดียวให้แล้วสำเร็จไปได้ ก็ให้อธิบดีผู้พิพากษาใหญ่ในศาลพระราชอาชญาฤๅศาลแพ่งปฤกษาหาฤๅกับเสนาบดีกระทรวงยุติธรรม จัดแบ่งแยกตัวผู้พิพากษาในศาลนั้น ๆ ออกเปนสองศาลฤๅสามศาลเปนกอง ๆ ทำการพิจารณาคดีความที่มีมามากนั้นกว่าจะสำเร็จลุล่วงแล้วไปให้ทันกำหนดเวลาอันควรจะแล้วได้ เมื่อคดีความที่มีมามากนั้นล่วงแล้วหมดน้อยไปแล้ว ก็ให้กลับรวมกันทำการแต่ศาลเดียวตามน่าที่กำหนดเดิมของศาลนั้น ๆ สืบต่อไป
ประกาศมาณวันที่ ๔ มกราคม รัตนโกสินทรศก ๑๑๔ เปนวันที่ ๙๙๑๗ ในรัชกาลปัตยุบันนี้