ประกาศพระราชบัญญัติและพระราชกำหนดต่าง ๆ รัชกาลที่ 5/เล่ม 1
ประกาศพระราชบัญญัติ
แล
พระราชกำหนดต่าง ๆ รัชกาลที่ ๕
ร.ศ. ๑๑๔
พิมพ์ครั้งแรก ๑๐๐๐ ฉบับ
โรงพิมพ์บำรุงนุกูลกจ
ราคาเล่มละ ๔ บาท
สารบานกฎหมายรัชกาลที่ ๕
ร.ศ. ๑๑๔
ร.ศ. ๑๑๔
พระราชบัญญัติว่าด้วยแบบอย่างธงสยาม
|
น่า
|
๙ | |
พระราชบัญญัติรัฐมนตรีสภาเพิ่มเติม รัตนโกสินทรศก ๑๑๔
|
”
|
๖๒ | |
พระราชบัญญัติโรงจำนำ รัตนโกสินทรศก ๑๑๔
|
”
|
๘๙ | |
พระราชบัญญัติสำหรับเครื่องราชอิศริยาภรณ์อันมีเกียรติคุณรุ่งเรืองยิ่งมหาจักกรีบรมราชวงษ์ แก้ไขใหม่ ร.ศ. ๑๑๔
|
”
|
๑๐ | |
พระราชบัญญัติเหรียญจักรพรรดิมาลา
|
”
|
๑๒๒ | |
พระธรรมนูญศาลหัวเมือง รัตนโกสินทรศก ๑๑๔
|
”
|
๖๕ | |
พระราชกำหนดตั้งศาลรับสั่งพิเศษสำหรับชำระสะสางคดีความที่มีโทษหลวงชั้นเก่าซึ่งค้างอยู่ณศาลพระราชอาญาในกรุงเทพฯ ทั้งปวง
|
”
|
๑๑๓ | |
ประกาศสงกรานต์
|
”
|
๑ | |
ประกาศในการเฉลิมพระชนม์พรรษา
|
”
|
๕๐ | |
ประกาศเลิกศาลโปรีสภาที่ ๔
|
”
|
๕๑ | |
ประกาศในการเลื่อนยศพระยาไทรบุรีเปนเจ้าพระยาไทรบุรี
|
”
|
๕๓ | |
ประกาศออกพระนามพระชนนีแห่งสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช
|
”
|
๕๖ | |
ประกาศตั้งกรรมการตรวจตัดสินการนา
|
”
|
๕๗ | |
ประกาศถวายที่นาวัดนิเวศน์ธรรมประวัติ
|
”
|
๕๘ | |
ประกาศเครื่องราชอิศริยาภรณ์สำหรับตระกูลจุลจอมเกล้าฝ่ายใน รัตนโกสินทรศก ๑๑๔
|
”
|
๕๙ | |
ประกาศห้ามไม่ให้อุทธรณ์ความในระว่างพิจารณายังไม่ได้ตัดสิน
|
”
|
๖๐ | |
ประกาศยกศาลราชทัณฑ์พิเฉทมาอยู่ในศาลพระราชอาญา แลรวมแพ่งเกษม ศาลแพ่งไกสี เปนศาลแพ่ง
|
”
|
๗๘ | |
ประกาศให้ลงโทษจำขังแทนโทษทวน
|
”
|
๘๐ | |
ประกาศพระราชบัญญัติอากรการพนัน แก้ไขเพิ่มเติม รัตนโกสินทรศก ๑๑๔
|
”
|
๘๑ | |
ประกาศกระทรวงนครบาล
|
”
|
๘๓ | |
ประกาศกระทรวงนครบาล
|
”
|
๑๒๗ | |
กฎ เปนข้อบังคับอากรฝิ่นซึ่งตั้งโดยเสนาบดีกระทรวงพระคลังมหาสมบัติ ได้รับพระราชทานพระบรมราชานุญาตแล้ว
|
”
|
๘๕ | |
ข้อบังคับสำหรับรัฐมนตรีสภาซึ่งที่ชุมนุมปฤกษาเรียบเรียงไว้เมื่อวันที่ ๒๗ มีนาคม รัตนโกสินทรศก ๑๑๓
|
”
|
๑๔ | |
งานนี้ ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
- ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
- แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก