ประชุมกฎหมายประจำศก/เล่ม 8/ภาค 6/เรื่อง 18
๏มีพระบรมราชโองการมารพระบัณฑูรสุรสิงหนาทให้ประกาศแก่ข้าราชการทุกหมู่ทุกกรมฝ่ายทหารพลเรือนในกรุงแลหัวเมืองให้ทราบทั่วกันว่า พระราชบัญญัติ แลคำประกาศ แลบาทหมายในราชการทั้งปวงซึ่งจะไม่ต้องการให้ทั่วถึงราษฎรนั้น จะลงในหนังสือราชกิจจานุเบกษาทั้งสิ้น เพราะเปนหนังสือพิมพ์ประกาศราชการออกจากพระบรมมหาราชวัง ประทับตราแผ่นดินข้างหน้าหนังสือเปนสำคัญ ควรจะเชื่อฟังเปนแน่ได้อยู่แล้ว แลบัดนี้ ข้าราชการบางคนบางกรมซึ่งยังไม่ได้รับหนังสือราชกิจจานุเบกษาเลยทีเดียวก็มี บางทีที่ได้รับไปแล้วบ้างก็ไม่ได้อ่านไม่ได้ดูเลยทีเดียวก็มี เพราะฉนี้ มีราชการสิ่งไรขึ้น ฤๅมีราชการสิ่งไรมาแล้ว ข้าราชการทั้งปวงก็ไม่ทราบสิ่งไร จะให้ต้องตีพิมพ์แจกอีกฉบับหนึ่งฤๅ ฤๅจะเชื่อกระดาษไทยที่ลอกคัดกันเขียนผิด ๆ ถูก ๆ ข้าราชการทั้งปวงควรจะต้องมีหนังสือราชกิจจานุเบกษาสำหรับกรมทุก ๆ กรม เพื่อจะให้ผู้ใหญ่ผู้น้อยในกรมนั้นทราบราชการทั่วกัน แลราชการต่อไปนี้ ถ้าเปนการไม่ต้องทั่วถึงราษฎร ก็จะไม่ตีพิมพ์แจกต่างหากเลย ต่อการสิ่งไรจะต้องทั่วถึงราษฎร เหมือนหนึ่งประกาศห้ามไม่ให้เด็กเล่นการพนันต่าง ๆ ซึ่งควรจะต้องรู้ทั่วไปในราษฎรทั้งปวง จึงจะให้ลงพิมพ์ใบเลกประกาศให้ทราบทั่วกัน ถ้าผู้ใดไม่อยากจะอ่านราชกิจจานุเบกษา ก็ให้งมอยู่นั้นเถอะ อนึ่ง ข้อราชการใด ๆ ซึ่งควรจะบาทหมายให้รู้ทั่วกัน จะออกจากกรมใด ๆ ก็ดี ถ้าควรจะลงในราชกิจจานุเบกษา ก็ให้นำมาส่งที่โรงพิมพ์ในพระบรมมหาราชวัง จะได้ลงประกาศให้ทราบทั่วกัน
ประกาศมาณวันอังคาร เดือนสิบ แรมสิบเอดค่ำ ปีจอ ฉศก ศักราช ๑๒๓๖ ๚ะ
