ไก่เอ๋ยไก่แจ้ ถึงยามขันขันแซ่กระชั้นเสียง โก่งคอเรื่อยร้องซ้องสำเนียง ฟังเพียงบรรเลงวังเวงดัง ถ้าตัวเราเหล่านี้หมั่นนึก ถึงคุณครูผู้ฝึกสอนสั่ง ไม่มากนักสักวันละสองครั้ง คงตั้งแต่สุขทุกวันเอยฯ
