ประชุมโคลงโลกนิติ/๐๑๒
หน้า ๗๙-๘๐
๑๒.
จตุปฺปโท อหํ สมฺม | ตฺวํปิ สมฺม จตุปฺปโท | |
เอหิ สมฺม นิวตฺตสฺสุ | กึ นุ ภีโต ปลายสิ[ก] | |
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ทุกนิบาตชาดก สูกรชาดก |
ก. หมูเห็นสีหราชร้อง | ชวนรบ | |
ตูสี่ตีนตูสบ | ท่านไซร้ |
อย่ากลัวท่านอย่าหลบ | อย่าหลีก | |
ท่านสี่ตีนอย่าได้ | วากเว้วางหนี | |
สำนวนเก่า |
ข. หมูเห็นสีหราชท้า | ชวนรบ | |
กูสี่ตีนกูพบ | ท่านไซร้ |
อย่ากลัวท่านอย่าหลบ | หลีกจาก กูนา | |
ท่านสี่ตีนอย่าได้ | วากเว้วางหนี | |
สมเด็จฯ กรมพระยาเดชาดิศร |
เชิงอรรถ
แก้ไขก คาถาหมายเลข ๑๒ เดิมไม่ปรากฏที่มา ได้อ้างตาม นิยะดา (๒๕๓๘) แต่ฉบับอื่น ๆ เขียนต่างไปบ้าง คือ
- ตฺวํปิ – นิยะดา (๒๕๓๘) ใช้ ตฺวมฺปิ
- สมฺม – วชิรญาณ (๒๔๖๐), กรมศิลปากร (๒๔๙๐, ๒๕๓๙) ใช้ สีห
- กึ นุ – นิยะดา (๒๕๓๘) ใช้ กินฺนุ
บทอธิบายศัพท์
แก้ไข- วาก – บาก คือ บากหน้า มุ่งหน้าไป
- เว้ – เบ้ คือ หลีกไป เฉไป
- วาง – วิ่ง